Campine Anversoise en auto - Val et Oli - 2018

Watermolen van Grobbendonck

Dit is echt een schitterend plekje. Je kan er genieten van de rust van de omgeving. Ook het bezoek aan de watermolen is mogelijk. Deze behoorde in de 13de eeuw toe aan de Heren van Grobbendonk en de St-Bernardsabdij van Hemiksem. Hij werd verschillende malen door brand vernield. In 1921 werd hij helemaal vernieuwd en geklasseerd als monument. Sinds 1962 zijn de molen en de schilderachtige omgeving beschermd. Over zijn dubbele functie kom je heel wat meer te weten via de uitleg op de borden. Nu huist er in de gebouwen een zaak in meststoffen, granen en tuinbenodigheden. Het is de molenaars-familie Van Hool die de molen nog dagelijks draaiende houdt. Om de vismigratie in stand te houden werd op de Kleine Nete een vistrap aangelegd. Deze plek is tevens ook een startplaats voor kano- en kayakvaren.

Astridplein

Het Dorpsplein of Bist van Grobbendonk heet nu Astridplein. Het driehoekige plein verwijst naar het Frankische verleden. In het midden staat de dorpspomp uit 1877, die later is omgebouwd tot gedenkteken voor de gesneuvelden van beide wereldoorlogen. Aan de andere kant van het plein torent de moderne Sint-Lambertuskerk boven het dorp uit. Op hetzelfde plein vind je ook het Kempens Wielermuseum. Het brengt het verhaal van de grote Kempense wielrenners, de heroïek, de geschiedenis, … Boeiende verhalen worden verteld door de conservator Sus Verhaegen, zelf een oud-renner

Fatimapark

Impressionnant : nombreuses petites chapelles dans tout le parc. Fatima-park in de Fatimalaan, met Mariagrot, Kruisweg en Onze-Lieve-Vrouwbeeld van Albert Poels. Dit is het eerste bedevaartsoord van Vlaanderen toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van Fatima.

Sint-Pieter en Pauluskerk

Laatgotisch kerkje uit de 17de eeuw met romaanse elementen. De doksaalafsluiting en orgelbekleding wordt rond 1740 gesitueerd. De barokke orgelkast is 18de eeuws. De “Mariaklok 1309” is een van de oudste klokken van West-Europa. De kerktoren wordt door de bewoners “de peperbus” genoemd.

Pastorie

Het oudste gedeelte van de voormalige pastorie, in de volksmond De Hemel genoemd, dateert wellicht al uit de 17de eeuw. De woning werd vaak verbouwd, onder meer door architect Louis Gife (zoon van Eugène Gife) in 1906.

Onze-Lieve-Vrouwkerk

De 16de eeuwse en gedeeltelijk laatgotische kerk heeft een vroeggotische westertoren in witte zandsteen uit de 13de eeuw. Rond de kerk ligt een ommuurd kerkhof.

Voormalig Tramstation

Het voormalige tramstation in het midden van het dorpsplein is nu café In de Klok.

Stenenbergmolen

e Stenen bergmolen op de Molenheide staat op een hoogte van ongeveer 10 meter boven de zeespiegel, dit is het hoogste punt van Pulderbos. Op de site vind je naast de molen een bijenhal, een museum met oud molenaars- en landbouwalaam en herberg Molenheide. De molen is maalvaardig en is op zondag tussen 13 en 17 uur te bezoeken.

Vredegerecht en Monument voor de gesneuvelden

Het huidig vredegerecht in de vroegere dekenij Den Wildeman uit 1650.

Sint-Amelbergakerk

De laatgotische Sint-Amelbergakerk uit 1502.

Liersebaan 2 - Herenhuis met toren

Onze-Lieve-Vrouwkerk

De scherpe hoge toren uit 1671 heeft een duidelijk herkenbare dubbele bolvorm. De onderbouw van de kerk dateert uit de eerste helft van de 14de eeuw.

Fort van Oelegem

Het fort heeft een oppervlakte van 19 hectare en wordt omringd door een natte gracht die gevoed wordt door het Antitankkanaal. Het bevindt zich achter het provinciaal domein Vrieselhof (Goorstraat). Het was, samen met het fort van Koningshooikt, het grootste en zwaarst bewapende fort van de vesting Antwerpen. Nu biedt het fort onderdak aan tal van vleermuizen. Het voldoet aan de eisen die deze gevleugelde zoogdieren aan hun winterverblijf stellen: het is er rustig en de luchtvochtigheid en temperatuur zijn er constant.

Schildehof - DodoenschuinSchilde

Eeuwenoud kasteeldomein met een bewogen geschiedenis en vele opeenvolgende eigenaars. De laatste en bekendste eigenaar was baron Henri van de Werve. Deze was lange tijd burgemeester van Schilde. Van het kasteel resten nog enkel de grondvesten. In de voormalige moestuin van het kasteel is nu de Dodoenstuin gevestigd. In deze tuin met zijn renaissance-elementen zijn de kruiden uit het Cruydenboeck van Rembert Dodoens ondergebracht. Aan de overzijde ligt de Bijentuin, een bloemen- en insectentuin waar de verschillende bestuivingstechnieken worden voorgesteld. Achteraan in het park kun je rond het Heempark De Pont wandelen. Hier worden enkele waardevolle en zeldzaam geworden landschapstypes uit onze contreien beheerd door Natuurpunt.

Magnifiques propriétés

Dans tout ce quartier , des villas et propriétés impressionnantes !

Sint Catharinakerk

Heemkring De DrieRozen

In het centrum van ‘s-Gravenwezel kom je rechts voorbij de SintCatharinakerk en links, achter de leilindes, drie kleine arbeidershuisjes uit het begin van de 19de eeuw, hier is de Heemkring De Drie Rozen en een museum voor heem- en volkskunde gehuisvest. Je kan er ondermeer gaan kijken hoe het interieur van vroegere handelszaken anno 1900 eruit zag

Maison construite sur le fort

Tous les chalets sont construits le long ou sur le fort. Cette maison égallement.

Fort van 's Gravenwezel

Je komt voorbij de toegang van het fort van ’s-Gravenwezel, in de volksmond Schildestrand geheten. Rond het fort ontstond een recreatiezone met een groot aantal bungalows en een brasserie.

Caraving Kitch !

Décoration très kitch

Brug

Sint Martinuskerk

De gotische kerk werd in 1490 in opdracht van de toenmalige meier van Westmalle, van een eerder schamel bedehuis omgebouwd tot volwaardige kerk. Het kerkgebouw heeft een bewogen geschiedenis achter de rug. Branden, stormen en oorlog waren haar lot. Ze werd telkens terug in haar volle glorie heropgebouwd. In 1902 werd ze vergroot van 30 naar 50 meter lengte. Hiervoor moest men de toren 20 meter in westelijke richting verplaatsen. De kerk maakt sinds 1977 deel uit van het beschermde dorpsgezicht rond het kasteel en in 2002 werd ze ook als monument beschermd

Kiekeboe

Op het pleintje voor de kerk staat, of beter zit, een bronzen Kiekeboe. Het levensgroot beeld stelt de stripheld voor, mijmerend op een bankje. Het is een eerbetoon aan striptekenaar Merho (Rob Merhottein), tevens ereburger van Zoersel.

Sint-ElisabethKerk

Gotische kerk uit 1529, toegewijd aan de Heilige Elisabeth van Hongarije. Ze werd in 1905verbouwd en vergroot. De kerk bevat waardevolle beelden en een doopvont uit de 15de eeuw. Het mooiste sierraad is ongetwijfeld de rococopreekstoel aangekocht in 1850 en afkomstig uit de kerk van Kasterlee. Het historisch Pescheurorgel is een van de belangrijkste uit de regio.

Heemhuisje Museum

Het museum is ondergebracht in het Heemhuisje, een Kempense boerderijtje achter de kerk. Je kunt er een duik nemen in de geschiedenis van de gemeente. Alle aspecten van het dagelijkse dorpsleven komen in dit museum aan bod

Lindepavilioen

Voor de kerk stond vroeger een prachtige lindeboom van wel 800 jaar oud. In 1974 werd de door ziekte aangetaste reus omvergehaald. Uit de stam evoceerde Pol Van Esbroeck zowat 85 figuren uit het Zoerselse volksleven. Een Zoerselse pater, een Zoerselse non, de eerste vrouwelijke burgemeester uit de streek, het laatste Zoerselse vrouwtje in Kempense klederdracht staan broederlijk naast elkaar op het zachte lindehout. Op de takken verhaalt Mariëtte Coppens de geschiedenis van De Loteling. Hendrik Conscience situeerde dit verhaal in het Boshuisje in het Zoerselbos. Als je de boom hebt gezien, kan je ook naar tentoonstellingen over landbouw en natuur, is er een audio-visuele show en kan je in de vertelhoek luisteren naar verhalen over Kempense griezels, de Zoerselse dialectboom enz. Kijk voor de openingsuren op www.zoersel.be Jan en Trien, de hoofdfiguren uit De Loteling, staan bij de ingang van het museum.

Hof d'Intere

Het Hof bestaat uit een omwald kasteeltje uit 1649 in bak- en zandsteenarchitectuur omgeven door een mooi parkje. Het werd gebouwd in opdracht van Jehan de Proost, de in de adel verheven zoon van Peter Proost. Van 1686 tot 1964 deed het gebouw dienst als pastorie, daarna als gemeentehuis. Nu is het in gebruik als ceremonieplaats en trouwzaal. Het heeft mooie glasraampjes en de smeedijzeren windwijzer op het dak benadrukt de adellijke oorsprong van het Hof. Wat wij nu als de voorkant aanzien was vroeger de achtergevel van het kasteeltje.

Sint-Pieterskerk

echts van de baan zie je de Sint-Pieterskerk. Ze is neogotisch en werd tussen 1912 en 1914 herbouwd naar het ontwerp van architect Dieltjens. De 52 meter hoge bakstenen westertoren in zuiver Kempens-gotische stijl dateerd uit 1500. Het interieur bevat zes kostbare houten beelden uit de 17de eeuw van de bekende Mechelse houtsnijder Nikolaas Van der Veken. Je kan er ook zilverwerk zien.

Sint Jans de Doperkerk

De driebeukige kerk werd in 1908 heropgebouwd. Ze is omgeven door een kerkhof met graven, o.a. van de heren d’Olmen de Poederlee en de familie De Pélichy. De westertoren dateert vermoedelijk uit de 14de of 15de eeuw. In het interieur valt vooral de preekstoel uit de 17de eeuw van Jacob Verbuecken op. Aan de overkant van de kerk staat de stijlvolle pastorie met verdieping uit 1811.

Markt - Schandpaal - Klooster

Het driehoekig marktplein verwijst naar het Frankische verleden van Vorselaar. Op de noordkant valt onmiddellijk de arduinen schandpaal of kaak op. Hij werd in 1759 opgericht door kasteelheer, Karel Philippe H.J.B van de Werve. De kaak zinnebeelde de rechtsmacht die hij over Vorselaar kon uitoefenen. De vier bollen staan symbool voor de vierschaar. Het marktplein wordt gedomineerd door het kloostergebouw van de zusters van de Christelijke scholen. Dit moederhuis van de orde, die een ware pioniersrol heeft gespeeld in het Vlaams onderwijs, werd in 1820 gesticht door pater Donche en gravin de la Faille. Het huidig kloostergebouw dateert van 1906.

Sint Pieterskerk

In de eerste eeuw moet hier al een kerk gestaan hebben die in hout opgetrokken was. Einde 12de eeuw bevond zich op dezelfde pIaats een kerk gebouwd in ijzersteen. In 1606 blies een orkaan de toren omver. Mede door de godsdienstoorlogen werd pas in 1630 gedacht aan de heropbouw. Eerst werden de middenbeuk met hoogkoor en de twee zijkoren opgetrokken. De nieuwe toren, ‘een schoone hooge naalde’ zoals die toen werd beschreven, met zijn peervormige spits (65 m hoog) en de vier hoektorentjes kwam er een jaar later. In 1839 werden de twee zijbeuken aangebouwd. Aan de zijkant is een gedenkplaat geplaatst ter ere van Mie Broos (1839-1927), een befaamde volksgenezeres die huidziekten deed genezen met haar zalven. In de schaduw van de kerk bevindt zich de pastorij. Let op het stormklokje in de nok van het dak. Achter de kerk loopt een 1200 meter lange dreef naar het kasteel De Borrekens.