DE RUTA POR SANTISO

SAÍDA-ÁREA RECREATIVA DE BARAZÓN

Saímos dende a área recreativa de Barazón-Chorén.

MUIÑO DA LAXE

Tamen coñecido como "Muiño do Mato". Neste momento en estado de abandono, anque conserva a estructura principal.

MUIÑOS ENMEIGADOS

Lugar único. Mías info: https://www.facebook.com/osmuinos.enmeigados/

UNIÓN DAS TRES PROVINCIAS

Tres provincias galegas nun paso. Accede por un camiño de pescadores a un dos dous únicos lugares nos que podes ter tres provincias na man.

SANTOLINA MELIDENSIS

Especie en perigo de extinción. Pequeno arbusto perenne que alcanza 10-60 cm de altura. As follas son simples, as flores son amarillas, producindose en inflorescencias globosas con cabezas florales de 1-2 cm de diámetro que sobresalen 10-25 cm sobre o follaje.

ÍDOLO DE REBOREDO

CHIMENEA DOS MOUROS

Máis info: https://www.abeancos.gal/elemento/cheminea-dos-mouros

XACEMENTO

ACCESO AO XACEMENTO E A CHEMINEA

Pista de accceso a unha vista do xacemento e a Chimenea dos Mouros. No camiño atoparemosnos coa "presa de Pita". Un que non podemos perder.

RIO FURELOS

HÓRREO DE QUINZAN

Trátase do hórreo máis longo do Concello de Santiso, ó contar cunha lonxitude de 21m. e cun ancho de 2m. O Hórreo de Quinzán artéllase en sete estremas (ou tramos). Pertence á propiedade da Casa de Quinzán e érguese na eira, ó carón do muro de peche que da á pista. A eira tamén se complementa cunha espectacular palleira tradicional de grandes dimensións. Máis info: https://www.abeancos.gal/elemento/h%C3%B3rreo-de-quinz%C3%A1n

IGREXA DE SAN ESTEVO

Esta igrexa románica foi traslada no século XVIII desde a aldea de Pezobrés ó seu actual emprazamento en San Benito. Como consecuencia deste traslado sufriu importantes alteracións na súa arquitectura: posible elevación da nave, perda da ábsida orixinal e a inapropiada ubicación do Agnus Dei, situado actualmente sobre a espadana. Máis info: https://www.abeancos.gal/elemento/igrexa-de-pezobr%C3%A9s

FONTE E LAVADOIRO

Fonte xunto co seu lavadoiro restaurado polos veciños desta parroquia

FONTE DE NOSA SEÑORA DE NOVELA

Moi preto da Igrexa parroquial de Santa María de Novela discorre un regato, afluente do Beseña ó carón do cal se ubica un pequeno muíño ou roucho (na marxe norte), e a fonte de Nosa Señora de Novela na marxe sur, a unha distancia duns 25 mt. ó noroeste do muíño. Máis info: https://www.abeancos.gal/elemento/fonte-da-nosa-se%C3%B1ora-de-novela

ALDEA DE FILGUEIRA

Aldea en pleno proceso de restauración. Pasou de ser durante dous a nos a primeira e única aldea sen habitantes de Santiso, a ser un exemplo a seguir dado o estado actual de restauración.

PAZO DE LIÑARES

Da Casa Grande de Liñares o máis destacado é esta monumental portada, que se atopa nun precario equilibrio, posto que a súa arquitectura ameaza ruína.

ACCESO AO PETROGLIFO

MUIÑOS DO TAJO

PAZO DE VILAR DE FERREIROS

Toda a información aquí: https://www.abeancos.gal/elemento/pazo-de-vilar-de-ferreiros

PONTE DE BUSEL

A Ponte de Busel sitúase sobre o rego da Beseña, na súa desembocadura no Ulla, no que é hoxe o encoro de Portodemouros. Por esta circunstancia nos meses de inverno aparece mergullada polas augas debido á abundancia de caudal. Máis info: https://www.abeancos.gal/elemento/ponte-de-busel

MUIÑO DO REGO DAS CABRAS

FONTE SANTA DE BELMIL

A Fonte Santa de Belmil, concello de Santiso (A Coruña) atópase na beira dereita (ou norte) do río Ulla, preto da ponte de Belmil. A Fonte agroma polo fondo dunha grande pena. Trátase dunha fonte de augas sulfurosas, das que cheiran a ovos podres. Esas augas bebíanse en xaxún durante nove días do mes de setembro. Son consideradas medicinais para moitos males, para a asma e especialmente para o aparato dixestivo. Testemuñas orais de veciños da parroquia fan fincapé nesas virtudes terapéuticas e curativas: “Se vades á Fonte Santa atoparédela abaixo da aldea de Pumares, á beira do río, onde hai unha pena grande onde se poñían as cruces nos buratos e fendas. E tamén na casa de Sánchez había un peto de ánimas, onde os devotos deixaban a esmola para a Virxe dos Alimentos (imaxe que se venera na igrexa de Belmil), cando volvían da fonte coa auga" "A fonte ten auga azafrada, e a ela viña moita xente da comarca, e aínda a levaban para as leiras e bichos das hortas. E poñíanlle (á fonte) cruces e flores, e se algún botaba pecados secaba, e cando deixaba de botalos a auga volvía. E facía milagres e curábase a xente"

ACCESO A FONTE SANTA DE BELMIL

ALDEA DE SANXURXO

INSCRICIÓN DE MOURAZOS

No lugar non se conserva nada do que puido ser a primitiva ponte levantada no século IX, que se trataría dunha ponte de pedra con arcadas. O que si se conserva na beira sur, correspondente ó Concello de Agolada, é unha inscrición gravada nunha pedra, que na actualidade se atopa caída na beira do río e coas letras boca abaixo (polo que se ven do revés).

ÁREA RECREATIVA DA CORNELLA

CHANTO DA PONTENOVA

preme aquí: https://www.abeancos.gal/elemento/chanto-da-ponte-nova

FONTE EN CHOREN

Esta fonte e lavadoiro sitúase na marxe oeste da vella estrada que comunicaba Melide e Agolada, nun núcleo de casas constituído nas marxes de dita estrada. A fonte atópase acubillada nun recanto protexido por unha cuberta de madeira realizada con pontóns e táboas que serven de apoio do tellado.

PONTE NOVA (ISABELINA)

Trátase dunha ponte monumental que se ergue sobre o río Ulla, duns 45m. de longo e unha anchura de 6 m. Edificouse no ano 1867, durante o reinado da raíña Isabel II, coincidindo coa construción da estrada Betanzos-Ourense. Conta con tres arcos rebaixados, asentados sobre piares de tallamares de sección semicircular. Está realizada en aparello de cantería de granito.

ACCESO AO PAZO DA PENA

PAZO DA PENA

Toda a a info aqui: https://www.abeancos.gal/elemento/pazo-da-pena

MUIÑO E PONTE DA PENA

Preme aquí: https://www.abeancos.gal/elemento/mu%C3%AD%C3%B1o-da-pena https://www.abeancos.gal/elemento/ponte-da-pena

ACCESO AS MÁMOAS

MÁMOAS DO RIBEIRO

PAZO DO RIBEIRO

A Casa Grande do Ribeiro correspóndese cunha edificación pacega, de arquitectura moi equilibrada que conta con diversos elementos formais e estruturais moi ben conxugados. Con todo este inmoble atópase na actualidade en estado semiruinoso e practicamente oculto pola maleza (principalmente arbustiva aínda que algún arborado tamén arraigou na parte traseira da edificación). Compre sinalar que o estado de ruína xa ven dende moitos anos atrás, aínda que nos últimos tempos semella agudizarse polos severos danos que presenta a cuberta. https://www.abeancos.gal/elemento/casa-grande-do-ribeiro