Activity

Gondomar a Chaín. De San Benito ó Loureiro

Download

Trail photos

Photo ofGondomar a Chaín. De San Benito ó Loureiro Photo ofGondomar a Chaín. De San Benito ó Loureiro Photo ofGondomar a Chaín. De San Benito ó Loureiro

Author

Trail stats

Distance
3.71 mi
Elevation gain
620 ft
Technical difficulty
Easy
Elevation loss
620 ft
Max elevation
361 ft
TrailRank 
30
Min elevation
32 ft
Trail type
Loop
Coordinates
99
Uploaded
November 6, 2018
Recorded
November 2018
Be the first to clap
Share

near Gondomar, Galicia (España)

Viewed 474 times, downloaded 16 times

Trail photos

Photo ofGondomar a Chaín. De San Benito ó Loureiro Photo ofGondomar a Chaín. De San Benito ó Loureiro Photo ofGondomar a Chaín. De San Benito ó Loureiro

Itinerary description

Ruta circular de 6 Km. aproximadamente que parte desde las inmediaciones de la Iglesia parroquial de San Benito de Gondomar descendiendo hasta el cauce del río para continuar en dirección a la parroquia de Chaín y regresar por O Picoto al punto de partida.

Waypoints

Photo ofIgresia de San Benito

Igresia de San Benito

El templo, presenta planta de cruz latina: una nave central y dos capillas laterales, que forman la cruz. Inicialmente medieval, fue reformada en el siglo XIX. La fachada principal está flanqueada por dos pilastras laterales, con simulaciones de capitel y base molduradas, que finalizan con originales pináculos sobre la cubierta. En la fachada principal destaca el rosetón y, más alto, el escudo de San Bieito y la torre del campanario. La portada es de arco de medio punto peraltado. El arco de la arquivolta interior adorna sus duelas con detalles en estrella, que parecen ménsulas en apoyos. El frontón triangular en el que finaliza está orlado con molduras en distintos planos, que presentan un detalle labrado sobre la línea de la clave.El rosetón presenta una celosía que recuerda a una flor de ocho pétalos con botón central. La torre del campanario es de planta cuadrada, con un hueco por cada cara coronado con arcos semicirculares que se apoyan en los moldurados de las pilastras de las esquinas. Tiene dos sacristías, una a cada lado del presbiterio. En la fachada de la parte norte, se añadió una capilla que, en la actualidad, sirve como capilla penitencial. Las fachadas tienen pilastras nos sus extremos, coronadas por moldura lineal, similar a la cornisa en la que finalizan para acoger la cubierta. En su interior, el retablo neogótico, restaurado recientemente, preside el altar mayor. Una gran fornela con doble columna acoge a San Bieito. Arriba de ella, en un templete con cuatro columnas que sustentan el final, se sitúa la imagen de Sano Gregorio. Parece ser que en el barrio de Bade estuvo la primitiva iglesia parroquial, dedicada a Sano Gregorio Magno. Por eso, su imagen, barroca, del siglo XVII, está en el retablo mayor y es la más antigua y valiosa de la parroquia. HORARIO DE CULTO: Diario 19:30h (Invierno) / 20:30 (verano).

PictographWaypoint Altitude 36 ft
Photo ofAntiguo camino de O Cardal

Antiguo camino de O Cardal

Chamábase así ao tramo que dende as inmediacións da Ponte das Ánimas, onde remata o curioso paso elevado, unía coa praza da Paradela, integrante do antigo camiño que enlazaba este lugar coa estrada real de Tui-Baiona. Nesta ruta para chegar ata el haberemos de baixar polo camiño que dende a fonte de San Bieito pasa ante as ruínas da casa dos Freiría, do século XVIII, que na súa marxe esquerda aínda existen, para logo torcer a dereita, máis tarde a esquerda e logo continuar pola Rúa das Pereiras ata o encontro con aquel, agora convertido en rúa. Este camiño antes da apertura das estradas a Peitieiros e Chenlo seguía recto en forma de sendeiro pola cabeza da Poza, unha presa de regadío situada entre as citadas estradas, en dirección ao do Cardal.

PictographBridge Altitude 49 ft
Photo ofPuente Alta de A Paradela o de Ánimas

Puente Alta de A Paradela o de Ánimas

Puente emplazado en una desviación del Camino Real desde antes del siglo XVII, fue uno de los tres puentes que cruzaba al río Miñor hacia la Paradela de Gondomar. Con posterioridad, posiblemente en el XIX, incorporó un peto de ánimas y cambió de nombre. Realizado en granito con planta de trazado recto y planos laterales paralelos, su construcción data aproximadamente del siglo XVI. Fue restaurado entre los años 2005 y 2006

PictographWaypoint Altitude 43 ft
Photo ofVegetación de Ribeira Photo ofVegetación de Ribeira

Vegetación de Ribeira

A lo largo de estee tramo del río nos encontramos con vegetación autóctona de generación espontánea como loureiros, salgueiros, algún carballo entre otros. Esta línea vegetal va serpenteando, al mismo tiempo que lo hace el río, entre campos de cultivo, principalmente maíz. Durante el trayecto nos encontraremos con el puente que da continuidad sobre el río al camino del Barando procedente del Áspera.

PictographWaypoint Altitude 85 ft
Photo ofMolino hidráulico de 'O Quintas'

Molino hidráulico de 'O Quintas'

Se sitúa en el lugar de la Margarita. Es un molino de los denominados de canal. El agua que le suministra la fuerza motora le llega a través de un canal de piedra de unos 21,00 m. de longitud desde la inmediata Llevada del Beco la cual, además de abastecerlo, riega los campos a su paso hasta El Cotro y, hace tiempo, hasta el Puente de Ánimas. Esta llevada, que toma aguas de un pequeño muelle del río que baja de Morgadáns, es una de las escasas que todavía funcionan en el municipio.

PictographWaypoint Altitude 89 ft

Pousa de Cernadas

A finales del XVI vivía en esta casa de la parroquia de Chaín el escribán de la citada parroquia D. Álvaro Tan Saavedra, casado con doña María Salado, de Baiona, heredera del mayorazgo que sobre la casa había fundado el capitán Alonso Pereira de Castro. En la actualidad a casa, conserva un grabado en bajo relieve con las armas de los Salado en el lintel de la puerta de la bodega. También conserva parte del antiguo molino hidráulico citado en el XVIII.

PictographPanorama Altitude 144 ft
Photo ofVistas panorámicas.

Vistas panorámicas.

El camino bordea por el naciente las tierras de la posa de Cernadas, abastecidas por las aguas del Regueiro, continuando luego la Zapa. La mitad de recorrido se mantienen unas edificaciones tradicionales de planta baja en la margen izquierda del camino y frente a ellas arranca un segundo camino entre muretes que conduce, trescientos metros mas allá aproximadamente, la un alto que ocupó la antigua posa blasonada de Vista Alegre, en la Torre, existente a finales del XVI segundo parece desprenderse de un documento testamentario. Desde el punto señalado en el plano se abarca una amplia panorámica que engloba la finca matriz de Cernadas y el barrio del Avelar, por delante del Picoto, a la derecha, de cara se ve El Toucido de Arriba y más a la izquierda los de Sequeirós, Bade y A Estrada coronados por la masa forestal del Pazo del Conde. Como fondo, la Sierra de A Groba.

PictographWaypoint Altitude 144 ft
Photo ofEtnografía. Cruz alta sobre presa de regadío.

Etnografía. Cruz alta sobre presa de regadío.

Esta cruz se sitúa en una encrucijada de antiguos caminos ya citados en el XVIII, justo sobre el canal de salida de las aguas de la presa del Regueiro, bajo un roble de muy considerable porte. La presa regó las tierras de labradío en dirección a Cernadas. La cruz antigua había roto por accidente y fue reconstruida por los vecinos en el año 2011. Por su localización, la inicial pudiera tener relación con algún rito o costumbre vinculado a la presa, al agua.

PictographWaypoint Altitude 269 ft
Photo ofFraga do Loureiro. Photo ofFraga do Loureiro.

Fraga do Loureiro.

PictographPanorama Altitude 371 ft

Vistas Panorámicas

Hermosas vistas lejanas de las parroquias de Peitieiros y Couso cercadas en sus cuotas más altas por los montes de la Sierra del Gallinero en dirección al Aloia, en Tui.

PictographWaypoint Altitude 125 ft

Presa do Avelar.

Esta presa do Avelar ultimamente utilízase pouco e, en consecuencia, case non se limpa. Cando se facía, segundo contan os veciños, era frecuente en certa época do ano ver como se axitaba a contorna coa chegada de parrulos silvestres

PictographWaypoint Altitude 125 ft
Photo ofCasa brasonada do Avelar

Casa brasonada do Avelar

Tamén coñecida como Avellal, foi fundada polos Pereira, que enlazaron entre outros cos Ocampo y Coronel, neste barrio de Gondomar. Xa existía a principios do XVIII. Foi unha casona en forma de L, tipoloxía moi utilizada pola fidalguía, con dúas plantas e unha escaleira pétrea no ángulo interior. Sobre esta, incrustado na parede, estivo dende o principio un grande escudo que agora, tras pasar un tempo depositado no chan, figura no frontal. Sufriu varias mutilacións e transformacións como consecuencia da fragmentación da propiedade. Posúe un notable hórreo tipo Pontevedra. Esta importante casa foi cabeza de morgado e as súas terras que alcanzaban as abas do Picoto cortadas pola estrada a Chenlo na década dos trinta.

PictographWaypoint Altitude 262 ft
Photo ofFundas de Sarmento.

Fundas de Sarmento.

No monte O Picoto mantéñense os topónimos "fundas" e "covas", que substitúen o medieval "grovam" citado nun documento do século XII. Os tres son indicio de transformacións artificiais na topografía do lugar. Estes pronunciados cortes na terra e depresións, aos pés da Mourisca, son vestixios conservados dunha mina romana a ceo aberto en busca de ouro, catalogada en 1997, que segundo o investigador Gustavo Pascual Hermida puido estar en activo ata o Baixo Medievo. O mesmo autor sitúa un castro mineiro na zona, o cal, sendo contemporáneo á explotación, sería o asentamento poboacional máis antigo próximo á vila. Un dos topónimos completos conservados na zona é o que dá título a este apartado

PictographPanorama Altitude 207 ft
Photo ofVistas panorámicas sobre a Vila

Vistas panorámicas sobre a Vila

Vista de la villa desde el punto de arranque al pie del Picoto del camino que pasando por el Pedrouco se dirigía la Santa María de Chaín y San Roque, en Morgadáns, antes de que se construyera en los años treinta e inicio de los cuarenta del siglo XX la actual carretera a Chenlo.

PictographWaypoint Altitude 131 ft
Photo ofCamino Vello.

Camino Vello.

Así es como también se conoce el antiguo camino de la Áspera, topónimo documentado ya en el siglo XIII. Fue este una derivación del desaparecido camino a Chaín por la falda sur del Picoto. Después de la encrucijada con el que por la Torre sube a Morgadáns, citado cómo medieval por la historiadora Ferreira Priegue, bajaba, y aún lo hace, por delante del pazo ahí existente y enlazaba con el camino del Barando en dirección a las riberas del río que baja de Morgadáns. En el encuentro existe un puente que lo cruza repuesta en los años setenta del XX.

PictographWaypoint Altitude 131 ft
Photo ofPazo de Áspera .

Pazo de Áspera .

Pequeño pazo fundado posiblemente la finales del XVIII por descendientes del de Piñeiro, en Peitieiros. Recibe el nombre del lugar de asentamiento en la parroquia de Gondomar. Tiene planta en forma de L, se estructura en dos alturas siendo la primera la principal, y al viento noreste se cierra en patio mediante muros de contención de tierras del terreno, en granito, desde lo que arrancan las escaleras pétreas que dan acceso al patín-corredor que recorre el ángulo interior del edificio. El escudo de armas de la casa está tallado en mármol.

PictographWaypoint Altitude 56 ft

Camiño do Cotro.

Antiguo camino que desde la ponte de Ánimas y pasando por este barrio llegaba a la iglesia. Actualmente su antiguo trazado está parcialmente desaparecido si bien aún es detectable entre fincas.

PictographWaypoint Altitude 0 ft

Antiguo campo de fiestas, fuente de San Benito y cruceiro .

Campo de fiestas. A este menester se dedicó todo el recinto situado detrás de la Iglesia. Era el único acceso posible a la iglesia antes de que se abriera en el XIX la actual calle escalonada desde el barrio de la Paradela hasta la fachada occidental del templo. El vecindario lo conoce como El Atrio. Fuente. Emplazada a muy poca distancia del crucero, forma grupo con un lavadero público que en tiempos tuvo un uso intenso. La fuente, mucho más antigua, se somete a obras de embellecimiento y mejora en 1943, convirtiéndose en una de las llamadas "de cabaliño". El cuerpo principal finaliza en un frontón truncado, en el que aparece tallado en relieve a mitra y el báculo de San Bieito, coronado todo por una cruz latina. El agua de la cañería se recoge en una concha pétrea que la desvía al lavadero situado en el extradorso. En la base otro tanque de piedra hace las funciones de bebedero para animales. Fue una de las dos "milagrosas" que poseyó la villa. Crucero. Según inscripción del pedestal este monumento, conocido también como crucero de San Benito, fue fundado en 1646. Es una pieza completa con cruz figurada en anverso, un Cristo crucificado, y reverso, una Piedad. Se sitúa en el que fue antiguo campo de fiestas referido por el vecindario como El Atrio.

Comments

    You can or this trail