Algarve - Côte d'Azur, Etappe 23: Playa de El Palmar - Barbate

Onze spullen zijn weer droog en er staat geen regen op voor vandaag, dus we gaan weer op pad! Voordat we vertrekken komen de katten van de camping ons nog even gedag zeggen, betalen we en gaan we op weg naar de zee. Nog drie etappes zullen we de kust blijven volgen, dus ook vandaag blijven we in de buurt van de oceaan. Al vrij snel lopen we over het strand richting een grote vuurtoren. Het water is laag en de benen fit, dus we schieten aardig op. Sommige stukken zand zijn behoorlijk zacht, dan is het meteen ploeteren. Op andere stukken maakt het zand plaats voor rotsen. Daar liggen veel mooie schelpen die we nog niet eerder hebben gezien, dus we doen aardig wat squats met de rugzak op, om ze op te rapen. Eenmaal langs de vuurtoren lopen we over een stuk verharde weg. Hier is goed te zien hoe snel de natuur de beschaving weer in beslag kan nemen. De weg met nog vrij nieuw asfalt is meer duin dan weg geworden, dus we verkiezen toch het strand om over te lopen. We naderen het toeristisch dorpje Los Caños de Meca met langs de kust wat hotels en surfscholen. We lopen het dorp door waarna we een behoorlijk stuk klimmen door bossen, over een zanderig pad dat op de plek gehouden wordt door boomwortels. Juuuj! Eindelijk weer eens wat hoogtemeters! Als we beginnen te stijgen liggen de hoogste delen nog in de wolken, maar daar aangekomen is het wat opgeklaard en hebben we een mooi uitzicht over de oceaan. Tijd voor een pauze. Uit de wind vinden we een plekje en genieten van onze boterham en koffie. Het weer wordt steeds beter en na de pauze krijgen we goed zicht op de baai met de stad Barbate waar we naartoe lopen vandaag en... in de verte, tussen en boven de wolken boven de oceaan zien we bergen. We checken Google Maps en ons vermoeden blijkt te kloppen: het is Afrika!! Het zijn de bergen van Marokko die tussen de wolken, maar wel duidelijk, zichtbaar zijn. Toch wel iets waar we al lang naar uitgekeken hebben. Hopen dat het komende dagen nog helder wordt, maar dit heeft ook wel iets magisch!
We lopen over een oud pad richting stad en genieten ook hier weer van de vele bloemen langs het pad. Bij de bebouwing navigeren we naar een postkantoor om wat spullen naar huis te sturen. De kortste route door de stad, daarna nog even naar de winkel en dan naar de camping. Deze route leidt ons door delen van de stad waar je normaal gesproken als toerist niet snel komt. Witte flats zonder balkons en weinig ramen. Het is net even anders dan de havenplaatsjes waar we normaal doorheen wandelen. Het begint steeds drukker te worden tussen de hoogbouw. Het aantal blikken bier om 13.00 uur doet denken aan een zomerfestival. De mensen zijn vriendelijk, maar de sfeer is toch wel grimmig. Er is aardig wat Guardia Civil op straat. Een voorbijrijdende auto staat stil en houdt het verkeer op. Als we langs lopen draait de chauffeur z'n raam naar beneden en zegt dat we hier niet moeten lopen, en zeker niet naar links moeten gaan. Daar is het 'solo peligroso', gevaarlijk... We moeten gelukkig toch naar rechts. Daar staan nog veel meer bussen van de Guardia Civil. Als we de wijk uit zijn, vinden we een nieuwsbericht dat er 3 uur eerder een grootschalige inval in de wijk is geweest. In deze arme wijk, in deze 4e armste stad van Spanje, met een gemiddeld jaarinkomen van net 8000 euro, proberen mensen op een andere manier aan geld te komen. Er zijn in deze witte flatjes 3 bendes opgerold die drugs smokkelen. 20 Mensen zijn opgepakt en veel drugs, wapens en geld zijn in beslag genomen. Dat verklaart het één en ander... In de rest van de stad is hiervan niets te merken en lijkt het leven onverstoord door te gaan. Eenmaal op de camping horen we van de campingbaas dat hier al jaren veel politie op de been is, dus niemand kijkt er echt van op. Gelukkig ligt de camping een stukje buiten de stad, vlakbij een mooi strand. We zetten de tent op en gaan daar, als het droog is, nog even verder met schelpen zoeken :-)