Areas, Río Tea.

Chegar ó inicio do paseo é doado. Se saes de Vigo enlazas desde a A 52 coa nacional 120( Carretera de Logroño), ó chegar a Ponteareas hai unha rotonda na que veremos un Froiz, alí debemos dar volta coma se volvesemos a Vigo e meterémonos no primeiro desvío que vexamos á dereita, este levaranos pola marxe dereita do rió Tea hasta a Freixa, onde atoparemos aparcarcamento .
Este paseo o comezamos na praia fluvial da Feixa en Ponteareas.
Hai duas posibles rutas, unha subindo o río cara Mondariz, e outra indo cara Salvaterra de Miño.
Este que fixemos esta vez, vai de A Freixa a Salvaterra, ainda que non poidemos chegar ó final por mor da chuvia, que facía moi esbaradío o chan.
O paseo é moi agradable e cómodo no seu primeiro tramo xa que está disposto como un paseo semiurbano que comeza na presa da praia fluvial. Seguindo o paseo atopamos un refuxio de pesca onde na actualudade se fan as poxas das estacadas da lamprea, e seguindo este paseo atopamos as ruinas da " fabrica da lus", que foi no seu tempo unha pequena central que suministraba electricidade a varias parroquias da contorna.

En outono vense ó longo do paseo garzas e garcetas, pero son timidas, se queres observalas procura non facer ruido ou rapidamente boraran a voar, temen hai corvos mariños de moito maior tamaño dos que vemos nas praias, e se tedes paciencia e vos parades a ver a auga, sorprenderavos a cantidade de peixes que viven no río Tea. Fixádevos nas ramas baixas das orillas, ficar quedos uns minutos e casi seguro que veredes uns pequenos paxaros de cor azul intensa: son martín pescadores gañandose o sustento.
Seguindo o paseo e atravesando a carretera N 120, chegamos a Ponte dos Remedios, preciosa, que se manten moi ben conservada, a atravesamos , rodeamos pola beira do río unha edificación que parece un antigo garaxe de autobuses, e continuamos o percorrido polo río Tea, que neste tramo esta moi contaminado polos residuos da vila de Ponteareas. Nos demos volta ó chegar á capela de Santa Lucía , o chan estaba moi enfangado, pero seguro que repetiremos esta ruta para continuala hasta Salvaterra de Miño.