Camiño dos Faros: Arou - Camariñas
near Arou, Galicia (España)
Viewed 310 times, downloaded 7 times
Trail photos
Itinerary description
O primeiro que queremos resaltar é o agradecemento á ASOCIACIÓN CAMIÑO DOS FAROS, por darnos a oportunidade de, grazas a eles, poder realizar estas oito marabillosas rutas.
Neste enlace (Etapa 5, Arou-Camariñas), está a información que ofrece a Asociación do Camiño dos Faros.
Se picamos co rato nela, podemos ver a excelente descrición que eles fan de esta fermosa etapa.
Tempo en movemento: 6 horas 11 minutos, con unha media de 4 quilómetros hora.
Waypoints
Arou
INICIO DA RUTA: Arou é un pobo do concello de Camariñas de aproximadamente cincocentos habitantes. O principal atractivo turístico é a súa praia, un fermoso areal rodeada polo seu paseo marítimo As lendas din que a súa poboación descende dos Vikingos debido aos numerosos ataques destes piratas na zona. Igual que outras moitas zonas da costa dá Morte, os naufraxios forman parte da historia desta zona, como o do C. Monteagudo ou o do Nill no ano 1927.
Miradoiro e praia de Lobeiras
O primeiro que atopamos ao finalizar o paseo da praia é o miradoiro e a praia de Lobeiras
Cabo Vilán ou Vilano
O Cabo Vilán está situado a uns 13 Quilómetros por estrada do pobo de Camariñas. É un dos lugares máis impoñentes de toda esta zona costeira e, igual que gran parte da costa norte do Concello de Camariñas, está incluída na Rede Natura 2000. Conta tamén coa protección de Lugar de Interese Comunitario (LIC Costa da Morte) e Zona de Especial Protección para as Aves ( ZEPA). O cabo, que se penetra desafiante no mar, está formado por un promontorio rochoso que termina no illote chamado Vilán de Fóra. Aquí concéntranse a práctica totalidade das colonias de gaivota tridáctila ( Rissa tridactyla) e corvo mariño ( Uria aalge) de España. Habitan tamén varias especies como pardelas, alcatraces, alcas… sendo un excelente lugar para o avistamento de aves igual que a enseada da Basea e a desembocadura do río Grande, no interior da ría.
Porto de Camariñas
O porto é o centro neurálxico de Camariñas. Barcos que van e veñen, apeiros de pesca con pátina de sal, homes e mulleres que chegan con tesouros exquisitos para os padais máis esixentes: polbo, sardiña, xurelo, ourizos, percebes,.. Ameixas, navallas ou longueiróns das augas tranquilas da ría. Cada un ten a súa época e as súas vedas. Pasear polo porto é unha experiencia. Os barcos do día utilizan artes menores, saen a faenar nas horas de máis luz e volven á primeira hora da tarde. Os barcos de cerco ou palangre de fondo, máis grandes (con máis de 50 toneladas) saen sobre as 19.00 h e volven ao amencer. Estas mesmas embarcacións son as que cada 16 de xullo, festividade da Virxe do Carmen, engalánanse para levar á súa patroa en solemne procesión. No peirao tamén se sitúa a Confraría de Pescadores, a organización profesional na que se organizan os mariñeiros. O municipio ten outro porto importante, Camelle, e portos artesanais en Santa Mariña e Arou.
Cemiterio dos Ingleses
Un dos naufraxios máis coñecidos da Costa da Morte foi o do buque escola inglés Serpent encallado o 10 de novembro de 1890 na Punta do Boi, preto do Cabo Vilán. O buque partira desde Plymouth con rumbo á Serra Leona pero un forte temporal conduciuno cara á costa galega quedando atrapado entre as rochas. Esa noite, entre berros de angustia, o barco terminou afundíndose e con el case a totalidade da súa tripulación. En total foron 175 falecidos e tan só tres dos tripulantes lograron sobrevivir. Durante os días seguintes á traxedia, o mar foi devolvendo todos os corpos ata a Praia de Trece e o cura da parroquia de Xaviña mobilizou aos veciños para proceder á sepultura dos corpos neste lugar. No habitáculo interior do cemiterio permanecen os restos do capitán e oficiais e no recinto exterior, os dos mariñeiros. O almirantazgo inglés agasallou ao pobo de Camariñas, en agradecemento polo seu comportamento, cun barómetro, ao cura de Xaviña cunha escopeta, e ao alcalde cun reloxo. Nos primeiros anos tras a catástrofe, un barco da armada inglesa achegábase ata o lugar para arroxar unha coroa de flores e cada barco de guerra inglés que pasaba preto destas costas lanzaba unhas salvas de ordenanza na honra dos compañeiros enterrados no Cemiterio Inglés. Con todo, este non foi o único naufraxio que tivo lugar nas costas de Camariñas pois se contabilizan un total de oito que suman ao redor dunhas 245 vítimas.
Coidal das Castañas
Coido de Portocelo
Desvio.Continuamos pola costa
Dunas de Monte Branco
Sobre unha das ladeiras do Monte Branco, levántase a duna rampante máis alta de España (150 metros). Aos seus pés crecen as caramiñas ( Corema album). Destes arbustos, agora en perigo de extinción e que aquí teñen a maior reserva do noroeste español, procede o nome do noso municipio. Precisamente, a zona máis virxe de Camariñas atópase entre as praias de Trece e a duna rampante do Monte Branco.
Ermida da Virxe do Monte.
Coñécese como o Monte Farelo e elévase a unha altitude de 60,3 metros sobre o mar. Localízase na punta chamada do Costado. Na cima sitúase unha pequena ermida coñecida como A Virxe do Monte. Desde aquí dominaremos boa parte da Costa da Morte, así como o Cabo Vilán co seu faro. Tamén gozaremos dunha gran panorámica da Ría de Muxía e Camariñas, na que xusto en fronte atópase o famoso santuario da Virxe dá Barca, a cal se di que era a irmá de “A Virxe do Monte". En honra a esta virxe celébrase unha gran romaría durante o luns de Pascua, onde leva a imaxe sacra en procesión desde a vila de Camariñas ata este promontorio. Á Virxe pídeselle polos mariñeiros e polos mozos que van ou que ían ao servizo militar. Coa Virxe ao lombo e engalanada de euros, realízanse tres voltas á ermida. Dise que nos días de temporal as mulleres dos mariñeiros subían ata a capela e empolicábanse ao seu teito para cambiar de dirección as tellas e así poder tamén cambiar a dirección do vento para que os homes tivesen boas xornadas de pesca e que os temporais non arruinasen as vidas destes e regresasen pronto a terra. A sinxela capela actual data de mediados do século XVIII, e está construída sobre outra máis antiga que se atopaba en ruínas. Pódense observar as partes do muro de sillería e as outras máis bastas de mampostería. A fachada é moi simple, cunha porta e xanela adinteladas e un pequeno campanario adornado con pequenos pináculos e unha cruz central. No ano 2005 un raio esnaquizou o campanario, aínda que hoxe foi arranxado. A orixe é hoxe un misterio, pero dise que no alto deste monte honraríase a un culto pagán de raíces moi antigas e descoñecidas. . Unha das lendas sobre a orixe da ermida cóntanos como a Virxe aparecéuselle a uns pastores neste lugar e outras nos contan os favores que facía a Santa polas vidas dos mariñeiros que se atopaban en perigo polas bravas augas da Costa da Morte.
Faro Vilán
O naufraxio do acoirazado inglés HMS Serpent (1890) en Punta do Boi acelerou a construción do actual faro e o seu paso a categoría de primeira orde -como o de Fisterra ou o das illas Sisargas-, conseguindo a súa luz as 60 millas (97 km). A catástrofe tamén motivou que fose o primeiro faro electrificado de España (1896). Xusto enfronte, aínda podes ver ao coñecido como “Faro Lanuxe”. Este é un dos faros máis característicos da Costa da Morte. O enclave natural no que se asenta é espectacular. De feito, Cabo Vilán foi declarado Sitio Natural de Interese Nacional en 1933. É difícil esquecerse deste sitio: da paisaxe, da luz, do vento ou da arquitectura do edificio. Está distribuída en alturas e adaptada á orografía: a vivenda está separada da lanterna e comunicada por un túnel cuberto que chega ata a torre. Son 250 escaleiras! Este é un faro aberto en todos os seus sentidos. Entra para visitar as salas de exposición, nas que sempre hai unha mostra; e o Centro de Interpretación dos Naufraxios da Costa da Morte onde podes ver un percorrido simulado ata a lanterna. Tamén atoparás unha cafetería. A altura da torre é de 25 metros. Emite dous destellos brancos cada 15 segundos.
INICIO aparcadoiro praia Arou
Monte da Pedrosa.
Monte Farelo
Petón da Furaqueira
Pico da Pedra do Sal
Praia do Trece.
A súa extensión é de 1.250 metros por 25 metros de ancho. Praia illada sen paseo marítimo principalmente composta por rocas e area branca. O estado habitual da mar é ondada forte e ventosa.
Praias de Reira..
Praias de Reira é a zona comprendida entre Punta Boi e o Monte A Pedrosa, que está formada por catro areais: Reira, Area Longa, Balea e Pedrosa. Son praias de area fina, ventosas e de forte ondada, co encanto especial dunha contorna practicamente virxe.
Punta das Paredes
Museo do Faro Vilán
O Centro de Interpretación dos Naufraxios situado no Faro Vilán divulga información da historia dos naufraxios e dos faros da Costa da Morte a través de proxeccións en vídeo, pezas reais, fotografías e paneis con visores, para finalizar cunha simulación dun percorrido polo interior da torre do faro. Os contidos temáticos desenvólvense en sete seccións: a forza da natureza, Costa da Morte: mito e realidade, Mar e naufraxios, Tipoloxías dos faros, Evolución dos faros, Os faros na Costa da Morte e o Faro Vilán. O Centro de Interpretación está xestionado pola Asociación Neria dá Costa da Morte e cofinanciado pola Deputación da Coruña. Horario luns a domingo: 11.00 a 14.00 e 15.30 a 19.00 h Entrada: gratuíta Teléfono: 687 521 167 / 678 621 062 Web: www.farovilan.com
You can add a comment or review this trail
Comments