Activity

| Camiño dos Faros-Etapa 6 Camariñas-Muxía-Costa da Morte (A Coruña)

Download

Trail photos

Photo of| Camiño dos Faros-Etapa 6 Camariñas-Muxía-Costa da Morte (A Coruña) Photo of| Camiño dos Faros-Etapa 6 Camariñas-Muxía-Costa da Morte (A Coruña) Photo of| Camiño dos Faros-Etapa 6 Camariñas-Muxía-Costa da Morte (A Coruña)

Author

Trail stats

Distance
19.89 mi
Elevation gain
1,706 ft
Technical difficulty
Difficult
Elevation loss
1,696 ft
Max elevation
281 ft
TrailRank 
51
Min elevation
1 ft
Trail type
One Way
Coordinates
1332
Uploaded
August 28, 2021
Recorded
August 2021
Be the first to clap
Share

near Camariñas, Galicia (España)

Viewed 273 times, downloaded 20 times

Trail photos

Photo of| Camiño dos Faros-Etapa 6 Camariñas-Muxía-Costa da Morte (A Coruña) Photo of| Camiño dos Faros-Etapa 6 Camariñas-Muxía-Costa da Morte (A Coruña) Photo of| Camiño dos Faros-Etapa 6 Camariñas-Muxía-Costa da Morte (A Coruña)

Itinerary description

Estamos en la Sesta Etapa. De Camariñas a Muxía y un montón de kilómetros. Para mi difícil este recorrido. Caminamos por la Ensenada de Basa y por la desembocadura del río Grande, con otros paisajes, un poco diferentes, pero igualmente típicos de A Costa da Morte.
La desembocadura del río Grande, de aguas tranquilas, hacen que sea un espacio de mucha riqueza marisquera y un santuario y lugar de refugio de muchas aves. Seguimos caminando con destino a la playa Ariño para continuar por los pintorescos lugares de Tasaraño, Dor y Allo.
Otro lugar de referencia en este sexto viaje es Ponte do Porto que cruza el río Grande, cuyo topónimo tiene su origen en el siglo XIII. Un diminuto puerto que en tiempos pretéritos tuvo gran importancia en el trasiego de madera, siendo un referente comercial en la zona.
Después de cruzar el puente caminamos por el paseo fluvial con destino a O Cereixo en el que podremos apreciar distintos atractivos: Iglesia de Santiago, molino de mareas, carballo, y las torres de Cereixo. El paseo fluvial ha sido un relax para acometer todo lo que nos queda por recorrer.
El recorrido es un poco más exigente, por senderos estrechos, caminando por la Furna do Sapo, buscando la playa de Area Grande. Descenderemos hasta al arenal y nos volvemos a reencontrar con la desembocadura del río Grande. Caminamos por la playa Area Grande hasta cruzarla totalmente y subir por un bosque de pinos con destino a la playa de Leis, que abandonamos para buscar otro lugar de referencia que es el faro de la playa de Lago. Las energías van un poco mermadas. Algunos roteiros deciden dar por finalizada la etapa en este lugar (playa de Lago) y dejar para el otro día la parte dos, de la sexta etapa.
Desde la playa de Lago nos encaminamos con destino al pueblo de Marexo y después a Os Muiños para caminar por la ruta de los molinos del río Negro. Molinos que han sido rehabilitados. Al final del roterio nos encontramos con la playa de Os Muiños que atravesamos con dirección a Chorente. Una visita obligada es el monasterio de Moraime.
Desde Chorente seguimos camino por el bosque de Chorente y la punta Chorente. Desde este punto ya se divisa nuestro objetivo final: Muxía. El camino se hace interminable, infinito. Para llegar tendremos que pasar por las playas de Espiñeirido y A Cruz.
Al fin, Muxía. Caminamos en dirección a la iglesia de Santa María y al afamado monte Corpiño desde el que las vistas panorámicas son idílicas. Aquí en A Punta da Barca, en el santuario de A Virxen da Barca, la piedra de Abalar y el faro son el final de la sexta ruta de O Camiño dos Faros.
Terminamos un lugar mágico, lleno de leyendas, de vistas maravillosas. Un lugar sentir y disfrutar de la magia de estas tierras. Antes de abandonar Muxía visitaremos el paseo oriental de la villa, el monumento para honrar al voluntario y la playa de O Coido, que está considerada la zona cero del Prestige y el final oficial de la etapa.
========================================000=============================
Estamos na Sesta Etapa. De Camariñas a Muxía e unha chea de quilómetros. Para o meu difícil este percorrido. Camiñamos pola Enseada de Basea e pola desembocadura do río Grande, con outras paisaxes, un pouco diferentes, pero igualmente típicos da Costa da Morte.
A desembocadura do río Grande, de augas tranquilas, fan que sexa un espazo de moita riqueza marisqueira e un santuario e lugar de refuxio de moitas aves. Seguimos camiñando con destino á praia Ariño para continuar polos pintorescos lugares de Tasaraño, Dor e Allo.
Outro lugar de referencia nesta sexta viaxe é Ponche do Porto que cruza o río Grande, cuxo topónimo ten a súa orixe no século XIII. Un diminuto porto que en tempos pretéritos tivo gran importancia na trasfega de madeira, sendo un referente comercial na zona.
Despois de cruzar a ponte camiñamos polo paseo fluvial con destino a Ou Cereixo no que poderemos apreciar distintos atractivos: Iglesia de Santiago, muíño de mareas, carballo, e as torres de Cereixo. O paseo fluvial foi un relax para acometer todo o que nos queda por percorrer.
O percorrido é un pouco máis esixente, por carreiros estreitos, camiñando pola Furna do Sapo, buscando a praia de Area Grande. Descenderemos ata ao areal e volvémonos a reencontrar coa desembocadura do río Grande. Camiñamos pola praia Area Grande ata cruzala totalmente e subir por un bosque de piñeiros con destino á praia de Leis, que abandonamos para buscar outro lugar de referencia que é o faro da praia de Lago. As enerxías van un pouco mermadas. Algúns roteiros deciden dar por finalizada a etapa neste lugar (praia de Lago) e deixar para o outro día a parte dúas, da sexta etapa.
Desde a praia de Lago encamiñámonos con destino ao pobo de Marexo e despois a Vos Muiños para camiñar polo roteiro dos muíños do río Negro. Muíños que foron rehabilitados. Ao final do roterio atopámonos coa praia de Vos Muiños que atravesamos con dirección a Chorente. Unha visita obrigada é o mosteiro de Moraime.
Desde Chorente seguimos camiño polo bosque de Chorente e a punta Chorente. Desde este punto xa se divisa o noso obxectivo final: Muxía. O camiño faise interminable, infinito. Para chegar teremos que pasar polas praias de Espiñeirido e A Cruz.
Ao fin, Muxía. Camiñamos en dirección á igrexa de Santa María e ao afamado monte Corpiño desde o que as vistas panorámicas son idílicas. Aquí na Punta dá Barca, no santuario da Virxen dá Barca, a pedra de Abalar e o faro son o final do sexto roteiro de Ou Camiño dous Faros.
Terminamos un lugar máxico, cheo de lendas, de vistas marabillosas. Un lugar sentir e gozar da maxia destas terras. Antes de abandonar Muxía visitaremos o paseo oriental da vila, o monumento para honrar ao voluntario e a praia de Ou Coido, que está considerada a zona cero do Prestige e o final oficial da etapa.

Waypoints

PictographPhoto Altitude 291 ft
Photo ofChorente

Chorente

Lugar de paso camiño de Muxía

PictographPhoto Altitude 20 ft
Photo ofEnseada da Basa

Enseada da Basa

Zona de marisqueo muy importante

PictographPanorama Altitude 9 ft
Photo ofFaro da Punta do Lago

Faro da Punta do Lago

En la ría do Porto en la que deseemboca el río Grande está ubicado el Faro da Punta do Lago, pegado a la playa do Lago. Bonito lugar entre Muxía y Camariñas.

PictographPanorama Altitude 30 ft
Photo ofFaro de Muxia

Faro de Muxia

Al faro de a Punta da Barca, a pesar de su aura mítica, legendaria y mística (por su proximidad al santuario da Virxe da Barca y a Pedra de Abalar) la Autoridad Portuaria de A Coruña lo clasifica como baliza costera, al mismo nivel que el faro de Roncudo, por ejemplo. Incomprensible, sentimentalmente hablando, pero lógico, teniendo en cuenta motivos puramente técnico. El Faro de Muxía no impresiona por su belleza arquitectónica pero sí por el lugar donde está situado, en la Punta da Barca, por su aura mítica, legendaria y mística el santuario da Virxe da Barca y a Pedra de Abalar. La ermita fue construida, como en muchos otros casos, para cristianizar un lugar donde previamente se realizaban cultos paganos. El santuario actual, del siglo XVIII, ardió en diciembre de 2013 a causa probablemente de un rayo, perdiéndose retablos e imágenes de mucho valor. El faro se diseñó a principios del siglo XX como una señal de tercer orden, que marcaría la entrada a la ría de Camariñas. En el Plan de Balizamiento de dicha ría, de 1926, se especificaron sus medidas: torre cilíndrica de hormigón y cemento de 11 metros de altura y 4 de diámetro. Su mantenimiento fue encargado a uno de los torreros de Vilán. Entró en funcionamiento en 1928. Su luz es blanca y tiene un alcance de 6 MN.

PictographRiver Altitude 83 ft
Photo ofFonte da Tella

Fonte da Tella

Fonte de A Tella situada en el lugar de Os Muiños, en la parroquia de Moraime. Este lugar se llama de este modo por la existencia de una gran cantidad de molinos en la ribera del río que atraviesa el lugar, estando esta área recreativa al lado de una fuente situada cerca del río, siendo un lugar muy apropiado además para la práctica del senderismo

PictographFountain Altitude 13 ft
Photo ofFonte de Ariño

Fonte de Ariño

Fuente y parque para descansar

PictographFountain Altitude 61 ft
Photo ofFonte de Tasaraño Photo ofFonte de Tasaraño

Fonte de Tasaraño

A calidade desta fonte está fóra de dúbidas, tomando como base a tradicional fonte de cabaliño do mundo rural, e dándolle unha prestancia e unha categoría artística que a aproximan á arquitectura culta. Feita totalmente en cantería, destácase o frontispicio rectangular no que se resaltan en ámbolos dous extremos pilastras que enmarcan o motivo central, en resalte, no que se abren os dous canos. Unha cornixa fortemente moldurada e movida serve de remate, na que asentan dous pináculos piramidais que flanquean unha cruz. A auga dos canos deita sobre un pilón rectangular que por un dos lados é semicircular. No centro do semicírculo ten unha acanaladura por onde rebosa a auga, e semella ter outra menos pronunciada no lado dereito, aínda que ben poida ser desgaste da pedra. Ten unha tira de ferro para pousala senlla ou outro tipo de envase por cada cano. O afán da busca do movemento, a utilización de entrantes e saíntes a xeito de placas, e os remates, lémbrannos ao barroco de placas que tanto éxito tivo na arte galega.

PictographPhoto Altitude 41 ft
Photo ofFurna do Sapo

Furna do Sapo

Caminamos por un senedero que es muy estrecho, alguna maleza en la Furna do Sapo con dirección a la playa de Area Grande. En esta playa desemboca el río Grande.

Photo ofIgrexa de Santa Maria Photo ofIgrexa de Santa Maria Photo ofIgrexa de Santa Maria

Igrexa de Santa Maria

Bajo la protección del Monte Corpiño y sobre unas piedras, en el extremo norte de la villa de Muxía, se sitúa la iglesia parroquial de Santa María de Muxía. Hasta la fecha, las primeras referencias a Muxía aluden a la iglesia de Santa María en el año 1176, recogidas en el Códice de Sobrado dos Monxes. En este documento, firmado en Salamanca, Fernando II, rey de Galicia y de León, le concede los derechos sobre Muxía (Portum de Mogia) al abad del monasterio de Sobrado. Pertenece a un estilo románico de transición. Está formada por una sola nave, con cubierta de madera y dividida en tres trechos por dos arcos apuntados que se apoyan en columnas adosadas a los muros laterales. El ábside es de forma rectangular, accediéndose a él a través de un arco triunfal apuntado, apoyado, al igual que los otros tres que aguantan de la bóveda, sobre semicolumnas todas ellas acabadas en capiteles adornados con distintos motivos. La puerta principal de la iglesia tiene un arco apuntado, con una arquivolta adornada con un bocel y apoyada sobre dos columnas que tienen por base dos capiteles de mármol. El tímpano es liso, apoyándose sobre ménsulas esculpidas, una de ellas imitando la figura de un fraile. Tanto en la parte sur como en el testero de la iglesia aparecen contrafuertes que ayudan a reforzar los muros. En la parte sur se abre una puerta de forma rectangular. Adosado al muro norte, a la que se accede desde el interior de la iglesia a través de una puerta ojival, se encuentra la interesante capilla del Rosario de estilo gótico construida a finales del siglo XIV, de forma rectangular, cubierta con bóveda de crucería en la que sus arcos diagonales se apoyan en cada esquina sobre ménsulas acabadas en hermosos capiteles.

Photo ofIgrexa de Santiago de Cereixo -Vimianzo

Igrexa de Santiago de Cereixo -Vimianzo

A igrexa de Santiago de Cereixo é de estilo románico e conserva a súa arquitectura case integramente. A construción data de mediados do século XII, e consta dunha soa nave con cuberta de madeira e cabeceira cadrada cuberta por unha bóveda de canón reforzada por un arco faixón sobre semi-columnas apegadas. Ten dous fermosos pórticos nas fachadas sur e oeste. Este templo foi, posiblemente, un lugar de parada para peregrinos que chegaban por mar ao porto de Cereixo e se dirixían a pé cara Santiago. A nave corresponde a unha fase algo posterior, xa no século XIII. Aquí é onde atopamos o mais salientable desta igrexa: a porta do muro sur, onde o tímpano contén unha representación da traslación do corpo do Apóstolo Santiago a Galicia, a Traslatio Beati Iacobi, nunha barca de pedra acompañado por sete discípulos, navegando sobre un mar de ondas esquematizadas. No interior do bote, sobre a borda, está un corpo xacente, que correspondería ao Apóstolo Santiago, e máis atrás, as sete figuras alineadas dos discípulos. A central é a de maior tamaño e sostén unha especie de báculo, os dous personaxes contiguos estenden os seus brazos cara a figura tendida, nun xesto co que o artista puido querer representar unha actidude de protección cara o corpo. As outras catro figuras ocupan os extremos, dous a cada lado, son de menores dimensións e soamente se observan as súas voluminosas cabezas. Esta escena fai desta peza unha creación única, non só dentro do románico galego, senón de toda España, xa que soamente se conservan catro obras románicas nas que se trata este tema, e dúas delas son galegas (a outra é unha moeda atopada nunha necrópole no Grove-Pontevedra). Ao ser de distinta época que o interior do templo, o seu autor tamén é distinto. É posible que fose o mesmo que realizou o tímpano de Moraime, no municipio veciño de Muxía, un canteiro vascón chegado de terras francesas como tantos outros que participaron nas obras da catedral de Santiago de Compostela, e posteriormente estenderon o seu traballo por estas terras. A calidade do relevo é moi notoria polo gran realismo e as sinxelas formas que o escultor imprimiu neste traballo no que esculpe, por exemplo, as ondas que mecen a barca que traslada o corpo do Apóstolo acompañado polos seus discípulos. O tímpano está apoiado nas xambas da porta. Está rodeado por dúas arquivoltas de medio punto, moi similar á arquivolta menor da porta meridional de Moraime, de ahí que se pense que pertenza ao mesmo autor. Ocupando a clave desta arquivolta aparece un personaxe imberbe, con larga vestidura talar que o cobre dende o pescozo ata os pés. Na cabeza leva unha mitra puntiaguda, sostén un báculo de remate curvo na súa man esquerda e levanta a dereita en actitude de bendecir. Trátase dun personaxe eclesiástico, posiblemente un abade ou un bispo. O arco maior cóbrese con unha decoración de circunferencias secantes, como as das basas desta mesma porta, un motivo de limitada extensión no románico galego.

PictographPicnic Altitude 30 ft
Photo ofMerendeiro Ariño

Merendeiro Ariño

Espectaculares vistas sobre la ría. Bordeada por un tranquilo pinar con zona recreativa situada. Aparcamiento con 100 plazas y un merendero de 8.000 metros cuadrados dotado de bancos, mesas, parrillas, fuentes y aseos a la sombra de altos pinos. Tranquila y familiar, tiene 1.160 m de largo y 30 m de ancho. Cada 25 de julio se celebra aquí la concurrida Fiesta de la Playa. Durante todo el día hay música tradicional y comida campestre.

PictographOvernight Altitude 68 ft
Photo ofMerexo

Merexo

Merexo é un lugar da parroquia de San Martiño de Ozón no concello coruñés de Muxía na comarca de Fisterra. Esta situada na ladeira oeste dun pequeno monte, presidindo unha enseada. É un lugar moi típico, tanto polos seus hórreos como polas súas casas tradicionais, varias delas restauradas fai pouco tempo. Entre os seus atractivos turísticos atópase a praia do Lago, cuxa parte meridional se acha neste lugar. Por este lugar pasa a 6ª etapa da ruta de sendeirismo do Camiño dos Faros

PictographReligious site Altitude 171 ft
Photo ofMonasterio de Moraime

Monasterio de Moraime

De camino al Santuario de A Virxe da Barca en Muxía, es muy recomendable visitar el monasterio e iglesia románica de San Xiao de Moraime. Pertenece al siglo XII y fue fundando por los monjes benedictinos. Se trata de un conjunto histórico muy peculiar que fue destruido en varias ocasiones por piratas y corsarios ingleses. Muxía debe la fundación de su villa a los monjes de este cenobio, ya que estos concedieron licencia a los vecinos de Cereixo para poder construir sus viviendas en la villa, pues los piratas ingleses habían destruido por completo sus casas.

PictographSummit Altitude 198 ft
Photo ofMonte Corpiño

Monte Corpiño

Es el punto más elevado de la península en la que se asienta la villa de Muxía. Con casi 70 metros de altura es un mirador con vistas a la oca de la ría de Camariñas. Al fondo se perfila la silueta del faro de cabo Vilán, en uno de los tramos más peligrosos para la navegación del sur de Europa. Cuando vengais a Muxía seguro que visitareis el Santuario da Virxe da Barca, pues bien, no dejéis de subir al pequeño montículo que se ubica detrás de este templo. Al monte de 68,57 metros de altura se asciende por una pequeña pero acondicionada rampa desde el propio santuario. “Corpiño” en gallego, significa “cuerpo pequeño”, por lo que se supone que hubiera un antiguo enterramiento momificado venerado por la tradición popular en relación con el Santuario da Virxe da Barca.

PictographMonument Altitude 97 ft

Monumento aos Voluntarios

En memoria de los voluntarios colaborando en el desastre del Prestige

PictographMuseum Altitude 3 ft
Photo ofMuiño de Mareas de Cereixo

Muiño de Mareas de Cereixo

El molino de mareas de Cereixo llamado también «Muíño das Torres» fue construido en el año 1.674. Esta es la fecha que aparece en un documento de foro otorgado por Juan Taboada Ribadeneira, conde de Taboada y «señor de la Puebla de Cereixo», a los hermanos Andrés y Pedro de Espasantes. En el foro se cede terreno para levantar uno o dos molinos en el lugar conocido cómo «Pozo de Ranas» y a cambio de la cesión debían pagar una renta anual de 6 ferrados de trigo y 2 gallinas. Es el tercer molino de mareas en antigüedad de los conservados actualmente en Galicia, después del molino de Neda (1.609) y el «Muíño da Seca» (1.622) en Cambados. Está construido justo en la confluencia del Río de Carnés o Río Cereixo con el río Grande. Aprovechaba tanto el agua del río como la subida de la marea que hacía mover 3 muelas: una molía trigo y las otras dos maíz. Siempre fue administrado por caseros hasta que en época contemporánea la condesa se lo vendió a Eliseo Moreira. En 1.967 fue comprado por el coreógrafo José Manuel Rey de Viana.

PictographMuseum Altitude 172 ft
Photo ofOs Muiños

Os Muiños

Os Muiños es otra aldea típica y muy cuidada de esta Costa da Morte. Caminamos entre hórreos, utilizados para guardar las cosechas y antiguas casas de piedra buscando el desvío a la derecha que nos acercará por la ruta de los molinos hasta su playa, una

PictographPhoto Altitude 10 ft
Photo ofPaseo Fluvial de Cereixo

Paseo Fluvial de Cereixo

Santiago de Cereixo, perteneciente al concello de Vimianzo. Un entorno singular y estratégico para el comercio que ya existía en el siglo X, pero los saqueos vikingos y árabes de los siglos XII y XIII lo destruyeron por completo. Para su refundación, el rey Alfonso XII le otorgó la carta puebla y varios privilegios, visitándolo en 1228 y fortaleciéndolo frente a los señores feudales. Su puerto fue muy importante en la época.

PictographMonument Altitude 28 ft
Photo ofPedra de Abalar

Pedra de Abalar

A la Pedra de Abalar de Muxía son muchas las propiedades que se le atribuyen, desde una finalidad adivinatoria hasta considerarla como instrumento para probar la culpabilidad o inocencia de las personas. Esta piedra, que no dejó de 'abalar' durante muchos cientos de años, en diciembre del año 1978 un fuerte temporal que afectó a toda la costa gallega la desplazó de su lugar primitivo, rompiéndole un trozo, siendo reparada más tarde en varias ocasiones. La Pedra de Abalar, que es uno de los grandes atractivos con los que cuenta la Romería de la Barca, está llena de leyendas de las que los propios muxiáns nos pueden dar testimonio. Así nos cuentan que la piedra 'abala' cuando quiere, hay veces que se colocan muchas personas encima y no 'abala', y otras 'abala' sola. También dicen que cuando 'abala' sola, predice alguna desgracia. Con la cristianización de este lugar aparecieron muchas leyendas de tipo religioso relacionadas con esta piedra. Vicente Risco nos cuenta que durante la Guerra Civil entre Castilla y Portugal, que duró siete años, la piedra no 'abaló'. También se cuenta que en una ocasión que quisieron robar en el Santuario de la Barca, la piedra comenzó a 'abalar' tan fuerte que con su ronco sonar despertó a todos los vecinos, asustando a los ladrones.

PictographMonument Altitude 26 ft
Photo ofPedra dos Cadrís

Pedra dos Cadrís

PictographBridge Altitude 1 ft
Photo ofPonte do Porto

Ponte do Porto

Ponte de época bajomedieval con origen en el siglo XIII que une ambas orillas del río Grande a través de cuatro arcos, dos de medio punto y, otros dos, ligeramente apuntados. Los arcos se presentan asentados sobre una base con tajamares de traza semicircular agua abajo y, de traza triangular agua arriba. Debido a las reformas que sufrió, sobre todo, a partir de la segunda mitad del siglo XX, perdió el diseño original. Intervenciones que supusieron un ensanchamiento para facilitar el tránsito de vehículos y, la eliminación del pretil o apartaderos para peones de piedra, sustituidos por una simple baranda metálica. A finales del siglo XIX y principios del XX, la feria de Ponte do Porto fue el epicentro de la venta y distribución del encaje de Camariñas, que se enviaba a Estados Unidos, Cuba y los principales países de Sudamérica.

PictographMooring point Altitude 13 ft
Photo ofPorto pesqueiro de Camariñas

Porto pesqueiro de Camariñas

El Puerto de Camariñas en pleno corazón del Atlántico Gallego y de la Costa da Morte, es con Muxía las únicas instalaciones con marinas para la náutica recreativa de la zona. Muy visitado por barcos de recreo en ruta hacia/desde el Mar del norte y Cantábrico. Importante puerto pesquero. Puerta de entrada al parque natural de Cabo Vilán.

PictographBeach Altitude 7 ft
Photo ofPraia de A Cruz

Praia de A Cruz

Lonxitude (metros): 100 Tipo: Praia resgardada Tipo de area: Fina

PictographBeach Altitude 10 ft
Photo ofPraia de Area da Vila

Praia de Area da Vila

Longitud: 200 metros Anchura: 100 metros Grado ocupación: Medio Grado urbanización: Semiurbana Paseo marítimo: Sí Arena Blanca Aguas tranquilas Zona fondeo: Si

PictographBeach Altitude 7 ft
Photo ofPraia de Area Grande

Praia de Area Grande

PictographBeach Altitude 7 ft
Photo ofPraia de Ariña Branca

Praia de Ariña Branca

Dos son las características principales de esta playa, la lengua de arena blanca que se extiende más de un kilómetro y el paraje verde que la rodea. Situada a los pies del Monte da Insua, un final perfecto para un día de sol puede ser recorrer los 5 km de la Ruta de la Insua (3,5h, dificultad fácil). Igual que Ariña Branca y el Ariño, la pequeña playa de Rego dos Coiros (80 m) disfruta del resguardo de la ría de Camariñas. En temporada estival tiene una ocupación media.

PictographBeach Altitude 7 ft
Photo ofPraia de Ariño

Praia de Ariño

Situada entre la desembocadura del Río do Porto y el comienzo de la Ría de Camariñas esta playa está totalmente protegida de las fuertes olas y el fuerte viento que azota esta costa permanentemente. Estas características la convierten en una buena opción para familias con niños, aunque siempre con buen juicio y extremando las precauciones. La playa está orientada hacia el interior, posee unas espectaculares vistas sobre la ría y está bordeada por un tranquilo pinar con mesas, bancadas y asadores. Tiene 1.160 m de largo y 30 m de ancho.

PictographBeach Altitude 7 ft
Photo ofPraia de Espiñeirido

Praia de Espiñeirido

Unida con la villa y con la playa de A Cruz por una senda litoral, desde Espiñeirido hay unas fantásticas vistas de toda la frente de la villa de A Barca. Antaño era conocida como la “playa de los curas” porque al ser este el arenal más alejado del núcleo urbano, aquí se venían a bañar los religiosos para estar más alejados de la gente. Próxima está la punta de Espiñeirido, también conocida como punta del Generosa, por el naufragio que sufrió en este lugar el barco del mismo nombre a noche de 26 de octubre de 1987.

PictographBeach Altitude 7 ft
Photo ofPraia de Leis

Praia de Leis

Leis es una playa ubicada en un entorno rural, muy cerca de la desembocadura del río Grande en la ría de Muxía-Camariñas. Un total de 400 metros para sentirse en el paraíso, en el territorio de la Costa da Morte. Es también la playa más al norte del territorio muxián.

PictographBeach Altitude 12 ft
Photo ofPraia de O Coido

Praia de O Coido

Está compuesta de rocas y arena, situada en la zona urbana de Muxia. CARACTERÍSTICAS GENERALES LONGITUD PLAYA: 250 metros ANCHURA MEDIA: 25 metros GRADO OCUPACIÓN: Medio GRADO URBANIZACIÓN: Urbana PASEO MARÍTIMO: Si

Comments

    You can or this trail