Circular Peña Salón, Senda Carteiro e Sedo de Vibolines - Ponga - Asturias 17/07/2021

Impresionante e intensa ruta polas paisaxes de Ponga, incluíndo covas, canles, cumios e o espectacular e difícil sedo que comunicada antigamente al aldeas de Vibolines e Casielles.

INICIO
Non hai moitos lugares onde deixar o coche. Na estrada N-625 que percorre o desfiladiero dos Beyos ten de cando en cando pequenos aparcadoiros, mellor escoller un á altura da Senda do Carteiro, senón temos que deixalo en Ponte Vidosa, facer un pouco de estrada a pé e no indicador coller a Senda do Carteiro.

DESCRICIÓN
Como dixemos, a pé da estrada N-625 perfectamente sinalizado comenza a Senda do Carteiro, directamente por unha canle chamada de Degüera, de fortísima pendente e un terreo que semella un canchal. Atentos ás sinalizaciones ou do GPS apartamos á esquerda para continuar cara a aldea de Biamón, o sendeiro segue tendo moita pendente.

Pasando a aldea iniciamos un tramo con moita vexetación, onde é necesario andar con coidado porque no se ve onde pisamos. Así lentamente imos rodeando a cara norte (moita sombra) de Peña Salón, ata chegar a cova del Toyu, que fai posíbel atravesar o impresionante paredón. Sequimos avanzando con coidado, pola maleza e pola perigosa caída que teñen estes xigantes muros naturais.

Compretamos a volta e saímos á cara da solaina, onde avanzamos cara o paso (Tornos de la Gorgoleta) que facilita o acceso a Peña Salón. Subimos ao cumio e quedamos abraiados coas vista: o Tiatordos xunto enfrente de nós, o mesmo que subéramos dous días antes, agora sen rastro de néboa. Impresiona de lonxe tamén.
Baixamos polo mesmo paso que subimos e seguimos ata aldea de Vibolines, pasámola e agora empeza o bó.

Comenzamos o impresionante Sedo dos Vibolines, un camiño que no inicio non semella posíble facelo, non somos quen de acadar por onde vai coller. Con moitísima precaución avanzamos ben pegados a parede, coa complicación da vexetación que enche o estreito sendeiro. Difícil pisar.

O camiño sube e sube, fai zetas, aparece unha cadea moitas veces inútil ao estar engulida polas silvas. Leva moito tempo avanzar, a caída do cortado é impresionante. Finalmente chegamos a entrada da cova, que ten unha canceliña feita con paus, cruzamos a cova/paso, tamén con moita precaución, tamén cunha cadea para dar seguridade, e chegamois o outro lado. Por fin pasamos o Sedo de Vibolines.

Agora o camiño diríxese cara a aldea de Casielles, atravesando den cando en cando algún cortado, e chegamos xunto á igrexa. Continuamos pasando por unha aldea abandonada (Caviella) e nos queda descender fortemente pola Senda da Verganza, facendo unha serie de zetas para perder altitude e atravesando tamén abundantes zonas de pedras soltas. Por fin chegamos á estrada e seguímola un pouco máis ata o coche.

RESUMO
Nos vos fiedes dos quilómetros, trátase dunha ruta complicada, cun camiño moitas veces difícil de seguir pola falta de limpeza do mesmo. Pode dar vértigo tamén en algúns momentos, aínda que non chega a ser compretamente aérea en ningún tramo. Con todo compensa o esforzo, polo impresionante da paisaxe e do propio sedo.