Circular pola Ameijoeira e o Outeiro do Castelo. Entrimo e Portugal

Camiñada por unha fermosa zona pero con algunha incomodidade e dureza. Feita seguindo esta: https://gl.wikiloc.com/rutas-sendeirismo/ameijoeira-outeiro-do-castelo-a-pereira-parque-natural-baixa-limia-serra-do-xures-2893108#comments
pero con cambios porque parte dese trazado xa non está transitable.
Comeza na estrada OU-212, perto da aldea de Guxinde, por ser un punto de descenso ao final da andada. No treito entre os puntos 0,8 e 1,5 Km descorre improvisadamente por entre unhas touzas e camiños vellos. Porén non resulta difícil transitar porque a grande cobertura arbórea non deixa medrar mato debaixo. A partir de aquí coincide con rutas marcadas ou descorre por camiños e pistas sen dificultade ata a preseira do río Covas (quilómetro 9,4). Logo vai a valmontes por terreo de uceiras, carqueixas e toxos, mormente. É transitable pero incómodo e traballoso. A partir do Km. 11,5 vólvese camiñar por pista/camiño limpo recentemente. Só uns douscentos metros antes de chegar á estrada volve haber algo de monte.
A ruta atravesa as aldeas de A Pereira (Entrimo) e A Ameijoeira (Melgaço). A Pereira é unha aldea grande e con boas construcións. Non está moi ruinosa e ten recantos ben fermosos.
Ameijoeira é pequena e bastante deshabitada, segundo comentou un dos seus moradores. Tamén ten elementos interesantes coma o forno, totalmente construído en pedra, ou a capela do Senhor da Boa Morte.
Dende case todos os puntos desta camiñada podemos gozar de lonxincuas panorámicas sobre as cimas do Xurés ou da Peneda. Mención especial para o Outeiro do Castelopor constituír un miradoiro natural sobre o val do río Laboreiro e resto da contorna. Son unha vistas privilexiadas dunha paisaxe grandiosa. Atraen tamén a atención as formacións graníticas con composicións que suxiren distintas figuras. Tamén é doado atopar cabras montesas. Neste día poidemos ver un rabaño grande delas pola zona do río Covas.
En resumo, dende a subxectividade, é unha ruta interesante polas vistas e as aldeas que atravesa ou a fauna que facilita. Ten o seu punto de dureza/incomodidade por ter que atrochar un longo espazo polo monte. En día de moita calor sería aínda máis dificultosa por ter treitos descubertos e zonas de moita solana.