Costeando por Carnota

No extremo meridional da costa de Carnota érguese o faro da Punta Ínsua, en Lariño e case nas lindes co concello de Muros. Dende aquí e cara ao norte, o noso percurso litoral avantará ata chegar a contorna marítima máis fermosa deste concello e tamén de Galicia, a Boca do Río.

Ao chisco de comezar poderemos ver os restos do que foi un antigo muíño de vento comunal construido no 1914, a altura da Praia de Xeda, ésta con moitos coídos. A curta praia de Area segue a de Area dos Botes. Entramos deseguido na Reserva Mariña de interese pesqueiro de Os Miñarzos e un monumento lémbranos o naufraxio en 1966 da fragata Ariete, cuxa tripulación foi totalmente rescatada polos veciños.

Un pouco máis ao norte está a praia de Ximprón, testemuña da solidariedade de tanta xente cando o desastre do petroleiro Prestige. Antes de chegar a piscifactoría de rodaballo, un par de cruces lembra algunha traxedia mortal. Pequenas praias coma as da Barca e Gabota anteceden ao porto pesqueiro de Portocubelo.

Polo paseo marítimo e logo por pasarela de madeira, sempre con engaloiantes vistas sobre a mole granítica do monte Pindo, o Olimpo Celta, acadamos o importante areal da praia do Mar de Lira, que conta cun área de lecer e servicios de hostelaría.

Na accidentada costa encrávanse as praias de Xaxebre e Cons para dar paso a monumental praia de Carnota, paraíso onde os haxa, que cos seus 7 quilómetros de lonxitude é unha das máis longas de Galicia. Iremos un treito por esta praia e logo tendremos que desviarnos algo do litoral por mor da marea que cando está alta nos impide pasar pola xunqueira. Collemos, xa que logo, polo camiño da Agra por un vizoso salgueiral e baixamos a Boca do Río, na desembocadura do rego de Vadebois. Neste esteiro o devalar da marea forma unha admirable paisaxe cambiante que é digna de ver co pasar das horas. Todo esto baixo a vista do cálido colorido dos bolos graníticos do monte Pindo.