El Fronton - Barranco de la Orchilla

Een kort uitstapje naar Barranco de la Orchilla, dat de grens trekt tussen San Miguel en Granadilla.
Routebeschrijving: op de TF-28 richting Granadilla, net buiten San Miguel namen we op het kruispunt de afslag links naar de TF-365 richting Vilaflor en El Teide. Op dit kruispunt is een gebeeldhouwd werk te zien van de kunstenares Mariya Anganova, inwoonster van San Miguel de Abona, een van de vele autochtone en allochtone kunstenaars, die het dorp rijk is. Het zijn twee honden van het ras Presa Canario, één van de symbolen van de Canarische Eilanden, symbolen van toewijding, kracht en vriendschap. We reden verder en nemen enkele kilometers verder de afslag rechts: El Fronton. Via de hoofdstraat Calle Fermín Perez reden we door de dorpskern helemaal naar boven tot bij het kruispunt met Calle Toscale. Hier, bij het infobord en een bron dat niet meer in gebruik is, begonnen we onze wandeling. Twee kruispunten verder bereikten we Barranco de la Orchilla. De Barranco dankt zijn naam aan de Orchilla, een korstmos waaruit een natuurlijke "paarse" kleurstof werd gewonnen. De plant groeide vaak tegen de moeilijk beklimbare flanken van de kloof waar gevaarlijk touwwerk bij kwam kijken. Op de Canarische Eilanden was het belang van deze plant zo groot dat de eerste zeelieden die vóór de verovering op de Canarische Eilanden aankwamen, ernaar opzoek kwamen. Het bepaalde mee de ontwikkeling van de economie en werd het belangrijkste historische exportproduct van de archipel. De handel erin duurde tot de 18e eeuw en verdween met de opkomst van synthetische kleurstoffen. Het pad door de Barranco is overwoekerd en enig klimwerk is noodzakelijk. Op het einde ervan zien we enkele touwen ter illustratie van het werk dat er verricht werd. We keerden op onze stappen terug en wandelden nu bij het tweede kruispunt rechtdoor naar een hoger gelegen punt met zicht op de Barranco en de touwen. De bedoeling was om via een volgend pad de wandeling af te maken. Door woekerende beplanting langs de steile wand konden we echter de aansluiting met het hoger gelegen pad niet vinden. Zelfs onze mascota was het spoor bijster 😅😉. Terug keren langs hetzelfde pad was dan onze optie.
NB, even terloops: Een tweede prachtig kunstwerk van Mariya Anganova, waar het inheems gezin met haar Canarische identiteit centraal staat, bevindt zich bij de ingang van het dorp El Roque ook op de TF-28. Het best te zien als je richting La Centinela en Valle San Lorenzo rijdt. Het valt meteen op hoeveel kleur erin verwerkt werd om het levendig, echt te laten lijken. Iets waar ze overduidelijk in geslaagd is.