Erlokurutz, Erlo, Eskorta eta Xoxote Azpeititik
near Santutxo, País Vasco (España)
Viewed 36 times, downloaded 0 times
Trail photos
Itinerary description
Lehendabizi Esukeraz, ondoren gaztelaniaz.
____________________________________________________________
Azpeitiko plaza nagusitik Izarraitz mendiguneko gailur nagusietara, Erlo eta Eskorta, doan ibilbidea. Bidean Xoxote eta Erlokurutzeko gailurretatik ere igaroaz.
Ibilbidea Azpeitiko plaza nagusian hasten da. Plazaren atzeko partean dauden eskailerak jarraituko ditugu Santutxu ermitarantz. Hau atzean utzita lursail pribatu batean sartuko gara. Hesi bat irekiko dugu sartzeko eta beste bat ateratzeko. Gogoratu behin pasatakoan hesia ixteaz.
Behin jabegotik aterata errepidea jarraituko dugu eta bertako marka txuri-gorriak. Erloko mendizale baten eskultura ondotik pasako gara eta gorantz jarraituko dugu. Printzipioz marka txuri-gorriak jarraitu behar ditugun arren, batzuetan hauek desagertu eta txuri-horiak azalduko dira edota Erlo-Xoxote adierazten duten seinaleak ere.
Aurrerago, oraindik errepideko bidetik goazela, GR eta PR markak nahasten doazen heinean kartelak argiagoak dira eta “Gailurrak” hitza idatzita ikusten hasten gara bideko seinaleetan. Errepidea baserri baten ondoan utzi behar dugu eta eskuinetara egin “Gailurrak” kartelak jarraituz. Bidegurutzea dudak sor ditzake baserriko sarrera baitirudi baina bidea ezkerretik jarraitzen du baserria eta bere sarrera eskuinetara utziz. Bidegurutzeko lehen metroak eginda, asfaltoa eta hormigoia atzean uzten dugu eta mendiko bidea zapaltzen hasten gara.
Behin mendian, bidea oso ondo markatuta dago. Bide nagusi bakarra dago eta sasi-bidegurutze guztietan marka txuri-gorriak oso ondo adierazita daude. Bidearen hasierak gogor jotzen du goraka eta ez digu babesik ematen ez eguzkiaren ez haizearen kontra. Igoera erdialdean pinudi batean sartuko gara eta eguzkiaz zein haizeaz babesteko aukera izateaz gain bidea lasaitu egiten da eta giroa askoz ere freskoagoa izaten da. Pinuditik ateratzean Azketako iturria ikusiko dugu. Hemen bidexka ugari ikusiko ditugu aurrera jarraitzeko, nahi duguna hartu dezakegu denak Azketako elur-zulora eta Putzuaundira eramaten baikaituzte.
Behin Putzuaundin, eskuinaldeko magala igotzen hasiko gara Erlokurutzerantz. Azketako iturrian bezala, bidexka ugari daude eta zaila da bakarra jarraitzea baina bideak ez du inolako galtzeko aukerarik ematen denak Erlokurutzera eramaten gaituztelako. Behin tontor hau eginda, iparralderantz jarraituko dugu gurutzea gure bizkarrean utzita. Berehala iritsiko gara Erloko benetako tontorrera. Tontor nagusia izan arren askoz ere gurutze xumeagoa du eta normalean askoz ere jende gutxiago biltzen da hemen. Hemen gaudela, +1000m dituen beste tontor baterantz goaz: Eskorta. Erloko gailurra mendebaldeko magaletik jaisten dugu todoterrenoen pistara iritsi arte. Hemen eskuinera biratzen dugu eta pista jarraitzen dugu irrati errepikagailurantz. Errepikagailura iritsi aurretik eskuinera egiten dugu eta honen hesia inguratuz minutu gutxi barru Eskortako gainera iristen gara. Ez dago ez markarik ez buzoirik. Bistak ere ez dira beste inongo ezer. Tontorra atzean uzten dugu eta egindako bidea desegiten hasten gara Putzuaundirantz.
Putzuaundira jetsi eta eskuineko magala igo eta jeisten dugu Xoxoteko aterpetxera iristeko. Hemen merezitako salda bero bat eta txorizo pintxo bat hartzen dugu eta Loiolako San Inazioren estatuara bideratzen gara. Bertan Azpeitia eta Azkoitiko bistak ikus ditzakegu, lanbrorik ez bada behintzat…
Estatua atzean utzi eta igotzeko egin dugun bide guztia kontrako norantzan egiten dugu Azpeitiko plazara iritsi arte.
Laburbilduz ibilbide erreza da, ez du galtzeko arriskurik baina bideak eskatzen digun desnibela kontutan izan beharrekoa da. Behin goraka hasten garela ez dago atsedenik pinudira iritsi arte. Behin aterata berriro ere goraka egiten du. Tontorretako bidea lasaiagoa da baina harri zorrotzez betea, beraz kontu handiarekin ibili behar dugu hauetan ez erortzeko. Loiolako San Inazioko estatuatik ditugun bistak zein Erlo edo Erlokurutzekoak oso politak dira eta merezi dute eskatutako esfortzua.
____________________________________________________________
Ruta desde la plaza principal de Azpeitia hasta las cimas principales del macizo de Izarraitz: Erlo y Eskorta. Aprovechamos el trayecto para pasar también por Xoxote y la secundaria Erlokurutz.
La ruta empieza en la plaza principal de Azpeitia y se dirige por la parte de atrás, subiendo unas escaleras hacia la Ermita de Santutxo. Dejada esta atrás, seguimos hacia arriba pasando por un terreno privado, pero de fácil acceso con una valla para entrar y otra para salir.
Una vez fuera, seguimos las marcas blancas y rojas por una pista asfaltada. Pasaremos por al lado de la escultura de un montañero y seguiremos hacia arriba. A veces pueden faltar las marcas blancas y rojas, pero aparecen las blancas y amarillas o bien carteles indicándonos la dirección para subir al Erlo y Xoxote.
Más adelante, todavía en la pista asfaltada las marcas de GR o PR se mezclan, pero en los carteles ya empezamos a ver indicaciones claras de “Gailurrak” (cimas en Euskera); las seguimos. Abandonamos la carretera y nos metemos por un camino, al principio hormigonado, pero luego ya de monte. El camino está bien indicado siguiendo los carteles de “Gailurrak”, pero puede generar dudas ya que el desvío está justo en la entrada de un caserío, pero el camino bordea la entrada por el lado izquierdo de la misma.
Una vez en el monte, no hay perdida, solo hay un sendero principal con muy pocos ramales, todo muy bien indicado con las marcas blancas y rojas para seguir el camino correcto. El inicio es empinado y bastante expuesto al sol o al viento, a mitad de ascensión pasaremos por un pinar que en días de sol nos protege con una buena sombra y ambiente más fresco. Al salir del pinar veremos la fuente de Azketa. Aquí empezamos a ver mil senderos marcado que todos llevan a un refugio libre, al nevero de Azketa y más arriba a la pequeña balsa de Putzuaundi (charco grande en Euskera).
Dejamos la balsa a mano izquierda y comenzamos a subir por la ladera. No hay un camino concreto marcado, al igual que en Azketa, se verán muchos senderos marcados por el paso de la gente, pero todos llevan a la cima secundaria de Erlokurutz. Dejamos la cruz detrás y continuamos en dirección norte hacia la verdadera cima del Erlo. Una cruz mucho más modesta y menos transitada. Una vez en la cima del Erlo, decidimos ir a por la otra cima +1000m del macizo: Eskorta. Bajamos por la ladera en dirección oeste hasta encontrarnos con la pista para todoterrenos. Aquí giramos a la derecha y continuamos la pista unos metros. Antes de llegar al repetidor de radio, nos desviamos a la derecha y continuamos el camino bordeando el perímetro vallado del repetidor. En escasos minutos llegamos a Eskorta. No hay buzón ni marcas. Las vistas tampoco son destacables. Check de rigor y volvemos a la pista y nos dirigimos hacia la balsa Putzuaundi.
Bajamos hasta la balsa y esta vez subimos la ladera que tenemos a mano derecha hasta llegar al refugio de Xoxote. Reponemos fuerzas con un buen caldo y pintxo de txorizo y nos dirigimos a la estatua de San Ignacio de Loiola y vemos las vistas hacia el valle y los pueblos de Azpeitia y Azkoitia.
Dejamos la estatua atrás y emprendemos la marcha de vuelta por el mismo camino que hemos seguido para subir.
En resumen, es una ruta sencilla pero que tiene un desnivel acumulado para tener en cuenta. La ruta pica hacia arriba constantemente hasta llegar al pinar donde podemos relajarnos un poco. Fuera de este, la ruta vuelve a empinarse. Pasada la balsa, queda poco por subir, pero el camino se vuelve más técnico por la cantidad de rocas que hay que no solo ralentizan el camino, sino que te hace ir con un poco de cuidado para evitar caídas. Las vistas desde la estatua de San Ignacio o desde las cimas de Erlokurutz o Erlo son muy bonitas, pero hay que tener la suerte de que no nos pille niebla.
____________________________________________________________
Azpeitiko plaza nagusitik Izarraitz mendiguneko gailur nagusietara, Erlo eta Eskorta, doan ibilbidea. Bidean Xoxote eta Erlokurutzeko gailurretatik ere igaroaz.
Ibilbidea Azpeitiko plaza nagusian hasten da. Plazaren atzeko partean dauden eskailerak jarraituko ditugu Santutxu ermitarantz. Hau atzean utzita lursail pribatu batean sartuko gara. Hesi bat irekiko dugu sartzeko eta beste bat ateratzeko. Gogoratu behin pasatakoan hesia ixteaz.
Behin jabegotik aterata errepidea jarraituko dugu eta bertako marka txuri-gorriak. Erloko mendizale baten eskultura ondotik pasako gara eta gorantz jarraituko dugu. Printzipioz marka txuri-gorriak jarraitu behar ditugun arren, batzuetan hauek desagertu eta txuri-horiak azalduko dira edota Erlo-Xoxote adierazten duten seinaleak ere.
Aurrerago, oraindik errepideko bidetik goazela, GR eta PR markak nahasten doazen heinean kartelak argiagoak dira eta “Gailurrak” hitza idatzita ikusten hasten gara bideko seinaleetan. Errepidea baserri baten ondoan utzi behar dugu eta eskuinetara egin “Gailurrak” kartelak jarraituz. Bidegurutzea dudak sor ditzake baserriko sarrera baitirudi baina bidea ezkerretik jarraitzen du baserria eta bere sarrera eskuinetara utziz. Bidegurutzeko lehen metroak eginda, asfaltoa eta hormigoia atzean uzten dugu eta mendiko bidea zapaltzen hasten gara.
Behin mendian, bidea oso ondo markatuta dago. Bide nagusi bakarra dago eta sasi-bidegurutze guztietan marka txuri-gorriak oso ondo adierazita daude. Bidearen hasierak gogor jotzen du goraka eta ez digu babesik ematen ez eguzkiaren ez haizearen kontra. Igoera erdialdean pinudi batean sartuko gara eta eguzkiaz zein haizeaz babesteko aukera izateaz gain bidea lasaitu egiten da eta giroa askoz ere freskoagoa izaten da. Pinuditik ateratzean Azketako iturria ikusiko dugu. Hemen bidexka ugari ikusiko ditugu aurrera jarraitzeko, nahi duguna hartu dezakegu denak Azketako elur-zulora eta Putzuaundira eramaten baikaituzte.
Behin Putzuaundin, eskuinaldeko magala igotzen hasiko gara Erlokurutzerantz. Azketako iturrian bezala, bidexka ugari daude eta zaila da bakarra jarraitzea baina bideak ez du inolako galtzeko aukerarik ematen denak Erlokurutzera eramaten gaituztelako. Behin tontor hau eginda, iparralderantz jarraituko dugu gurutzea gure bizkarrean utzita. Berehala iritsiko gara Erloko benetako tontorrera. Tontor nagusia izan arren askoz ere gurutze xumeagoa du eta normalean askoz ere jende gutxiago biltzen da hemen. Hemen gaudela, +1000m dituen beste tontor baterantz goaz: Eskorta. Erloko gailurra mendebaldeko magaletik jaisten dugu todoterrenoen pistara iritsi arte. Hemen eskuinera biratzen dugu eta pista jarraitzen dugu irrati errepikagailurantz. Errepikagailura iritsi aurretik eskuinera egiten dugu eta honen hesia inguratuz minutu gutxi barru Eskortako gainera iristen gara. Ez dago ez markarik ez buzoirik. Bistak ere ez dira beste inongo ezer. Tontorra atzean uzten dugu eta egindako bidea desegiten hasten gara Putzuaundirantz.
Putzuaundira jetsi eta eskuineko magala igo eta jeisten dugu Xoxoteko aterpetxera iristeko. Hemen merezitako salda bero bat eta txorizo pintxo bat hartzen dugu eta Loiolako San Inazioren estatuara bideratzen gara. Bertan Azpeitia eta Azkoitiko bistak ikus ditzakegu, lanbrorik ez bada behintzat…
Estatua atzean utzi eta igotzeko egin dugun bide guztia kontrako norantzan egiten dugu Azpeitiko plazara iritsi arte.
Laburbilduz ibilbide erreza da, ez du galtzeko arriskurik baina bideak eskatzen digun desnibela kontutan izan beharrekoa da. Behin goraka hasten garela ez dago atsedenik pinudira iritsi arte. Behin aterata berriro ere goraka egiten du. Tontorretako bidea lasaiagoa da baina harri zorrotzez betea, beraz kontu handiarekin ibili behar dugu hauetan ez erortzeko. Loiolako San Inazioko estatuatik ditugun bistak zein Erlo edo Erlokurutzekoak oso politak dira eta merezi dute eskatutako esfortzua.
____________________________________________________________
Ruta desde la plaza principal de Azpeitia hasta las cimas principales del macizo de Izarraitz: Erlo y Eskorta. Aprovechamos el trayecto para pasar también por Xoxote y la secundaria Erlokurutz.
La ruta empieza en la plaza principal de Azpeitia y se dirige por la parte de atrás, subiendo unas escaleras hacia la Ermita de Santutxo. Dejada esta atrás, seguimos hacia arriba pasando por un terreno privado, pero de fácil acceso con una valla para entrar y otra para salir.
Una vez fuera, seguimos las marcas blancas y rojas por una pista asfaltada. Pasaremos por al lado de la escultura de un montañero y seguiremos hacia arriba. A veces pueden faltar las marcas blancas y rojas, pero aparecen las blancas y amarillas o bien carteles indicándonos la dirección para subir al Erlo y Xoxote.
Más adelante, todavía en la pista asfaltada las marcas de GR o PR se mezclan, pero en los carteles ya empezamos a ver indicaciones claras de “Gailurrak” (cimas en Euskera); las seguimos. Abandonamos la carretera y nos metemos por un camino, al principio hormigonado, pero luego ya de monte. El camino está bien indicado siguiendo los carteles de “Gailurrak”, pero puede generar dudas ya que el desvío está justo en la entrada de un caserío, pero el camino bordea la entrada por el lado izquierdo de la misma.
Una vez en el monte, no hay perdida, solo hay un sendero principal con muy pocos ramales, todo muy bien indicado con las marcas blancas y rojas para seguir el camino correcto. El inicio es empinado y bastante expuesto al sol o al viento, a mitad de ascensión pasaremos por un pinar que en días de sol nos protege con una buena sombra y ambiente más fresco. Al salir del pinar veremos la fuente de Azketa. Aquí empezamos a ver mil senderos marcado que todos llevan a un refugio libre, al nevero de Azketa y más arriba a la pequeña balsa de Putzuaundi (charco grande en Euskera).
Dejamos la balsa a mano izquierda y comenzamos a subir por la ladera. No hay un camino concreto marcado, al igual que en Azketa, se verán muchos senderos marcados por el paso de la gente, pero todos llevan a la cima secundaria de Erlokurutz. Dejamos la cruz detrás y continuamos en dirección norte hacia la verdadera cima del Erlo. Una cruz mucho más modesta y menos transitada. Una vez en la cima del Erlo, decidimos ir a por la otra cima +1000m del macizo: Eskorta. Bajamos por la ladera en dirección oeste hasta encontrarnos con la pista para todoterrenos. Aquí giramos a la derecha y continuamos la pista unos metros. Antes de llegar al repetidor de radio, nos desviamos a la derecha y continuamos el camino bordeando el perímetro vallado del repetidor. En escasos minutos llegamos a Eskorta. No hay buzón ni marcas. Las vistas tampoco son destacables. Check de rigor y volvemos a la pista y nos dirigimos hacia la balsa Putzuaundi.
Bajamos hasta la balsa y esta vez subimos la ladera que tenemos a mano derecha hasta llegar al refugio de Xoxote. Reponemos fuerzas con un buen caldo y pintxo de txorizo y nos dirigimos a la estatua de San Ignacio de Loiola y vemos las vistas hacia el valle y los pueblos de Azpeitia y Azkoitia.
Dejamos la estatua atrás y emprendemos la marcha de vuelta por el mismo camino que hemos seguido para subir.
En resumen, es una ruta sencilla pero que tiene un desnivel acumulado para tener en cuenta. La ruta pica hacia arriba constantemente hasta llegar al pinar donde podemos relajarnos un poco. Fuera de este, la ruta vuelve a empinarse. Pasada la balsa, queda poco por subir, pero el camino se vuelve más técnico por la cantidad de rocas que hay que no solo ralentizan el camino, sino que te hace ir con un poco de cuidado para evitar caídas. Las vistas desde la estatua de San Ignacio o desde las cimas de Erlokurutz o Erlo son muy bonitas, pero hay que tener la suerte de que no nos pille niebla.
Waypoints
Summit
2,955 ft
Xoxote
You can add a comment or review this trail
Comments