Ferrería de RUGANDO - a Torca (1.169m) - Outeiro (PR G 191) Vilarmel - Rugando

ANDARINES DE ARCOS.
O COUREL

CASA GRANDE DA FERRERÍA DE RUGANDO. 4 - 1 - 24.

Ruta realizada por Andarines de Arcos: Lucio Cao, Carlos Vázquez y Carlos López Gudiña, con salida desde la Casa Grande Ferrería de RUGANDO pasando por:

- sendero de tránsito difícil (vegetación abundante durante 1 km).
- pista forestal
- cortafuegos
- A Achada 1.189 m (5.5 km - 800m+)
- A Torca 1.151 m. (6 km)
- Campa da Goladiño
- OUTEIRO (9.3 km)
- Río Negro
- Rego de Recheín
- Carronzo do Caroceiro
- Carronzo do Paínzo
- Río Vilarmiel
- VILARMEL (18.3 km)
- RUGANDO



Roteiro con inicio en Rugando, nas proximidades da Casa Grande de Rugando, antiga ferrería. Subimos por un carreiro que parte rodeando a casa, un carreiro en ascenso, moi complicado por estar bastante pechado de vexetación, aínda que puidemos acceder sen grandes complicacións, por tramos está invadido pola gran cantidade de auga, e outras veces por vexetación invasiva. Este carreiro déixanos no final dunha pista ocupada por unha gran cantidade de colmeas, viramos á esquerda e tomamos a pista que tira para arriba. Un pouco máis adiante topámonos cun cortalumes que nos leva practicamente á cima, case 1`5 km. salvando un desnivel de 330 m.. O cortalumes iníciase cun desnivel alcanzable e a partir da metade inclínase algo máis. Ao final, onde se une coa pista viramos á esquerda en dirección da pista e seguímola ata outro cortalumes ,case chairo que este xa nos deixará na parte máis alta, estamos na Achada 1189 m.. Ascenderiamos desde o inicio un total de 800 m. en 5'5 km. Desde o alto temos aos nosos pés unhas vistas incribles, cun sol espléndido quentándonos. Tras un descanso, unha froita e unhas fotos, con pesar debemos baixar.
O descenso é máis esixente que a subida polo cortalumes. Accedemos ao alto da Torca 1149 m. e empezamos baixando por unha pista estreita e pequenas pedras de lousa que facían perigoso o descenso. Nun pequeno chairo á dereita debúxase un carreiro que é polo que baixamos, tramo de carreiro de 800 m. con moito desnivel e pedras soltas. Xa ao final alárgase e déixanos nunha pista ancha que á dereita nos devolvería a Rugando, e á esquerda ímonos a Outeiro, que é o noso destino. Atravesamos varios soutos ata chegar ao pobo e antes de chegar ao final viramos á dereita para baixar ao río Soldón, aquí atopámonos con marcas pintadas que xa nos acompañarán ata o final do roteiro. PR G 191 roteiro a Seara - Rugando.
Ao cruzar o río atopámonos un par de muíños, e xusto ao pasalos desviámonos á dereita. Xa non abandonamos este camiño, que aínda que vemos un par de desvíos o roteiro está correctamente marcado. Entre grandes castaños avanzamos acompañados do ruído que producen as augas cristalinas do río Soldón, que baixa cargado. Aos poucos gañamos altura e vemos lonxe o río, que tamén se vai encaixando entre muros. Abandónannos os castiñeiros e pasamos ao monte baixo, atopando no camiño vellas alvarizas abandonadas. O carreiro ata Vilarmiel é unha constante subida que sen ser esixente fainos ir centrados. Atravesamos varios arroios que baixan con forza ata o río Soldón, nalgún temos que facer acrobacias para cruzalo.
Empezamos a ver Rugando xa de lonxe, e nun xiro á esquerda oteamos o noso próximo destino, Vilarmiel. Descendemos entre muros, viñedos e alvarizas; dicir que aquí un tramo está bastante pechado pola vexetación. Uns inmensos castiñeiros, centenarios sen dúbida, dannos a benvida ao pobo. Aínda habendo sinais despistámonos na entrada do pobo, onde deberiamos virar á dereita, e á saída deste tivemos que facer un tirabuzón para recuperar o camiño. Xa sendo todo baixada atravesamos un novo souto, atopándonos algún arbol caído e algunha construción dando a entender que eran vellos sequeiros de castañas.
Este camiño lévanos á estrada que une Rugando con Vilarmiel, e en 500 m. desembocamos de novo no lugar de inicio, A Casa Grande de Rugando, unha vella ferrería, tan grande como preciosa.
Gran roteiro cunhas vistas estupendas.
Roteiro esixente e duro pola subida polo cortalumes e o descenso polo carreiro antes de chegar a Outeiro, pobos espectaculares, sendas salvo dous tramos limpas.


ALDEA DE OUTEIRO

Pueblos singulares
ATENCIÓN: NO entrar a las calles del pueblo con ningún tipo de vehículo. Existe un espacio habilitado para aparcar, en una explanada que se encuentra a mano derecha, inmediatamente después de pasar un pozo

Las casas de la aldea de Outeiro están pegadas unas a otras en pronunciada ladera por encima del río Soldón, formando un nudo de calles de ambiente evocador, casi medieval.

El río Soldón estaba profusamente aprovechado, con molinos de harina, varias fraguas, una herrería y hasta un generador que durante la segunda mitad del siglo XX y hasta el año 1972 dio luz a las casas del pueblo.

El señor Joaquín, se encargaba de poner a funcionar el generador todos los días, desde el atardecer hasta la mañana siguiente, ya que la electricidad se utilizaba sólo por la noche, y cada vecino pagaba una cantidad fija, dependiendo del número de bombillas que tuviese en su casa.