Granadilla de Abona (1) - Cruz de Tea - Sobre la Fuente en Fuente del Lugar. (circular)

We vertrekken aan de parking nabij Iglesia de San Antonio de Pradua langs Calle Isaac de Vega in het hart van Granadilla. De wandeling gaat via een geasfalteerde weg, waar we zowel de traditionele bouwstijl en de hedendaagse te zien krijgen. Huizen met vele jaren op hun teller die ons de typische bouwstijl laten zien. Het brengt ons langs enkele religieuze plaatsen, de restanten van een aquaduct en leuke bezienswaardigheden naar het hoger gelegen Cruz de Tea, een oud gehucht in de gemeente Granadilla. De naam verwijst naar de ligging, op het kruispunt en de aanwezigheid van kruisen in de omgeving. Het gehucht ontstond rond de koninklijke weg van Chasna, die door het gebied loopt en Granadilla met Vilaflor en de top verbond. In de buurt van La Cruz de Tea passeren we een molen en een tegeloven. Ongeveer een eeuw geleden was dit de belangrijkste werkgelegenheid in de omgeving. Hier werden tegels gemaakt, een proces dat dagen duurde. Met het verstrijken van de tijd, raakte de oven in ongebruik en stortte in. In 2003 werd het door de buren gerestaureerd. Ook hermitage van Buen Viaje, werd gerestaureerd door de bewoners. De beschermheilige van La Cruz de Tea is hier in ondergebracht. Na deze laatste stop verlaten we de bewoonde wereld en gaan, via Calle Canales Altas, het alom gekende dennenbos in dit gebied, met zijn zo typische dennengeur, in. De ganse tijd is het genieten van panoramische zichten. De omgeving ligt bezaaid met terrassen van wijnranken en boomgaarden en getuigt van een gezond boerensfeer. We steken enkele rivierbeddingen over waarna we aan onze afdaling beginnen langs een pad tussen de boomgaarden en traditionele gewassen. Veel van deze boomgaarden zijn gebouwd op terrassen dat zijn afgeboord met de authentieke stenen muren wat een enorme werk en inspanning moet zijn geweest. Op de terugweg nemen we een kijkje bij 'Caserío Sobre la Fuente', de eerste Castiliaanse nederzetting in het gebied, de plaatsnaam is afgeleid van de ligging, boven de Fuente del Lugar (bron), in het ravijn met dezelfde naam.
In 2015 werd het gehucht, door de regering van cultureel belang van de Canarische Eilanden (BIC), uitgeroepen tot de categorie Etnologische vindplaats. Het zijn niet alleen een van de best bewaarde gebouwen op het eiland met betrekking tot de hun staat maar ze zijn ook een waarheidsgetrouwe weerspiegeling van het landelijke leven. Het geheel bevat alle karakteristieke en representatieve elementen van deze boerencultuur, zoals huizen, aangrenzende bijgebouwen, ovens, dorsvloeren, reservoirs, een historische fontein, een traditioneel pad, evenals terrasvormige teeltgebieden en jable* landbouwsysteem dat zo kenmerkend is voor de regio's Chasna en Abona.
Ook dit gehucht was van oudsher toegankelijk via de koninklijke weg, die in dit gedeelte bekend staat als La Fuentita, de belangrijkste verbindingsader tussen het noorden en het zuiden van het eiland. De weg naar boven gaat naar het stedelijk gebied van Granadilla, waar zich de Ermita de Santa Lucía bevindt. In het onderste deel dat ons terug naar de parking brengt, is er een aftakking die leidt naar de Fuente del Lugar. Het is een zeer prominent historisch monument in Granadilla, omdat heeft bijgedragen aan de vestiging van de eerste Castiliaanse nederzetting in het gebied en daarmee ook aan het begin van de ontwikkeling van Granadilla. De bron dateert volgens een inscriptie van 1859. Van hieruit gaat we verder via Camino Fuente del Lugar, het oude met kasseien geplaveid pad, richting Plaza San Pedro/Plaza de la Cruz en vervolgens naar de parking.

*Jable, een vulkanisch mineraal vergelijkbaar met puimsteen, dat van oudsher als substraat wordt gebruikt en dat de plagen en ziekten in de gewassen bestrijdt.
Dit substraat zorgt voor een besparing tot 75% van het water dat nodig is voor sommige soorten gewassen. Tegenwoordig dient het als model om wereldwijd het probleem van waterschaarste aan te pakken. Door het veld voor het planten water te geven en door de aanzienlijke blootstelling aan zonlicht in het gebied, kan de bodemtemperatuur oplopen tot 53ºC wat dodelijk is voor ziektekiemers. Een ander voordeel is dat de organische stof van de aarde tot drie keer toe wordt verhoogd, doordat algen die bestand zijn tegen hoge temperaturen groeien. Jables werken als meststoffen met langzame afgifte en voorzien de plant van voedingselementen op basis van zijn fysiologische behoeften. Door deze duurzame technieken te perfectioneren, kunnen landbouwproducten van uitstekende voedingskwaliteit op een volledig ecologische manier worden bereikt.