Güimar - Barranco de Badajoz (Galerias). (circular)

De Barranco de Badajoz, gelegen in de gemeente Güímar, biedt ons een fantastische omgeving om te genieten van alweer een uniek stuk landschap op Tenerife. Over dit prachtig ravijn worden al vele jaren legendes en mysterieuze verhalen verteld waardoor het een veel bezochte plek werd. De legende van de Barranco de Badajoz is een van de bekendste en meest verrassende die we op het eiland Tenerife kunnen vinden. Een paneel met foto's langs het pad geeft je enkele toelichtingen over verschijningen en verdwijningen. Meer hierover op Google en YouTube over jongeren, die het liefst bij valavond en bij nacht, en over avonturiers deze mysteries willen ontravelen.
We starten de wandeling vanuit een typisch bergdorpje San Juan met zijn plaatselijk kerkje en kapel. De camino, waarlangs opvallend veel moestuinen en afgeleide waterkanalen te zien zijn, brengt ons tot bij een aarden pad. Hier kan ook gestart worden aan de gemakkelijk te volgen wandeling zonder noemenswaardige moeilijkheidsgraad. Naarmate we stijgen, wordt het breed pad een smal pad dat zonder enige moeite in de ravijn klimt. Langs beide zijden rijst het gebergte uit de grond als gigantische muren begroeid met volgens het seizoen typische bloeiende vegetatie, waar kleine roofvogels hun nesten hebben en waar ook andere dieren zich schuil houden. Op het pad waren veel uitwerpselen te vinden van hoefdieren. De toppen zaten verscholen in de wolken waaruit fijne regen viel. De natuur kreeg hierdoor een frisse uitstraling met geurige aroma's.
De oorspronkelijke naam is BARRANCO DE CHAMOCO, het was een plaats om te grazen. De naam veranderde na de verovering omdat de ravijn toegekend werd aan D. Juan de Badajoz. Begin 19e eeuw zijn er zeven galerijen gegraven met een totaal van 15.000 m waterkanalen om op zoek te gaan naar water. Bewijzen hier van zijn de grote hopen steenpuin dat door de mijnwerkers uit bergen werden gehouwen en in karretjes op rails naar buiten werden gereden. Grotten en gebouwen dienden als kamers voor de mijnwerkers en als opslagruimte voor de werktuigen en gereedschappen.
De belangrijkste prehistorische overblijfselen van het eiland werden in dit gebied gevonden met name in de Cueva del Cañizo. Een moeilijk te bereiken grot, waar verschillende Guanche-mummies en inheemse Guanche-activiteiten werden gevonden en aangetoond wat de plaats tot archeologisch belangrijk gebied maakt. De Cueva del Cañizo, die ongeveer 100 m hoog ligt en te zien is vanaf de bodem van het ravijn dankt zijn naam aan de twaalf jeneverbessenhouten stokken die op het dak ervan zijn geplaatst. Hoe dan ook dat zal de meest zichtbare mythe zijn.
Het ravijn maakt deel uit van het beschermde landschap van Las Siete Lomas, geclassificeerd als natuurgebied van de Canarische Eilanden.