Les très Miradores: Mirador de La Centinela - Mirador de la Palmeras - Mirador de la montaña Chiñama

1. Mirador de La Centinela. Vertrekpunt met parkeer mogelijkheid

De Mirador de La Centinela, gelegen aan de voet van Roque de Jama, op de grens tussen de gemeenten Arona en San Miguel. Hier word je getrakteerd op een weids uitzicht van San Miguel tot Roque del Conde, het natuurreservaat San Blas, het natuurmonument Montaña Amarilla en het speciale natuurreservaat Montaña Roja. Het maakt deel uit van het natuurlijke landschap van San Miguel de Abona en is een referentie geworden voor de gemeente op cultureel en erfgoedniveau. In dit gebied bevindt zich de archeologische zone Roque de Jama-La Centinela dat een waardevol schat aan Guanche-gravures bezit. Het gebied, dat in 2018 door de regering van de Canarische Eilanden werd uitgeroepen tot gebied van cultureel belang, herbergt de grootste verscheidenheid en concentratie aan archeologische vindplaatsen in het zuiden van het eiland.

2. Gravure - inpikken op de SL TF 231

3. Roque de Jama

De huidige Roque de Jama wordt gevormd door lavaresten, die langzaam koud werden aan de binnenkant van de vulkaan. Aan de voet ervan zie je de overblijfselen van de Casa el Gato (Kattenhuis). Dit kleine gebouwtje is een duidelijk voorbeeld van historische exploitatie van de landbouw- en veeteeltbronnen.

4. Ruïnes, Casa de El Gato

5. Informatiepunt, Roque de Jama - La Centinela en te volgen pad

Roque de Jama-La Centinela We bevinden ons op de helling van La Centinela, een ruimte die deel uitmaakt van het Cultureel Belang met de categorie Archeologische Zone van Roque de Jama-La Centinela, behorend tot de gemeenten Arona en San Miguel de Abona. De bescherming van deze ruimte wordt gerechtvaardigd door het bestaan ​​van talrijke archeologische vindplaatsen in Roque de Jama en Los Morros, evenals andere plaatsen zoals: El Roquito, La Centinela, Lomo de la Centinela, El Roquete of Roque de las Mesas. Het is een uniek en opvallend gebied in het zuiden van het eiland dat een bijzondere betekenis moet hebben gehad binnen de wereld van magisch-religieuze overtuigingen van de inheemse bevolking. Er zijn in totaal 52 archeologische vindplaatsen geïnventariseerd, waarvan 32 rots graveer plekken. Op hun beurt zijn er 6 sets kanalen en kommen, vier grotten van bewoning gelegen in het hoogste gedeelte van Roque de Jama, twee grafgrotten en 8 oppervlaktelocaties, met overvloedig bijbehorend archeologisch materiaal. Wat de erfgoedwaarden betreft, is het de moeite waard om de aanwezigheid van een groot aantal elementen van etnografische aard te benadrukken: fonteinen, hydraulische infrastructuur, traditionele paden en oude gebouwen. Al deze elementen zijn verbonden met de leefwijzen die zich in het gebied ontwikkelden, waarvan het belang ligt in de aanwezige archeologische waarde.

6. Fuente de la Hoya, geen leven zonder water

Dit is La Hoya bron, een van de redenen waarom het eerste landhuis zich in San Miguel de Abona vestigde. De natuurlijke bron van het water uit de rotsen, samen met deze weg waar u zich nu op bevindt, creëerde een strategische situatie voor het komen en gaan van mensen, dieren en goederen. De uithollingen in de rotsen dient om het water op te vangen. Degenen die op gemiddelde hoogte waren uitgehouwen, waren voor menselijk gebruik; die op de begane grond waren de troggen voor de dieren.

7. Te volgen pad

8. Casa Rural Vera de Hoya

9. Caserio de La Hoya, van hieruit gaan we naar rechts

Caserío de La Hoya, een troef van cultureel belang met de categorie etnologische vindplaats. Het wordt beschouwd als een van de eerste nederzettingen in de regio. Omdat het een middengebied betreft, is het een strategische enclave die het gebruik van zowel de hoog- als de kustgebieden mogelijk maakt. Drie bronnen bevoorraadden het gebied: de Tamaide-bron, de Lunchón-bron en de La Hoya-bron. Op deze plaats zijn er tal van erfgoedelementen die de oprichting ervan als BIC rechtvaardigen. De boerderij heeft voorbeelden van originele architectuur, maar ook elementen die verband houden met populaire manieren van leven, zoals de tegeloven, dorsvloeren, vijvers, fonteinen en waterreservoirs. De architecturale typologie reageert ook op de vormen van landelijke architectuur in het zuiden van Tenerife. Het betreft gevels met hardstenen en ruwe puristische blokken en een gebogen pannendak met puntgevel, afgewisseld met andere dakpannen. Een tiental gebouwen met een rechthoekige plattegrond zijn bewaard gebleven, met weinig openingen en traditioneel timmerwerk.

10. Tegel oven, hier terug keren naar volgend kruispunt

De tegeloven, gebouwd aan het einde van de 19e eeuw, is een van de meest opvallende infrastructuren van het gehucht en getuigt van het belang van de aardewerktraditie in het zuiden van het eiland.

11. Kruispunt, naar rechts het Tamaide pad volgen

Tamaide pad, deze route maakt deel uit van het wandelpadennetwerk van de gemeente. Vanwege de ligging kan het verbinding maken met andere paden die dit gebied doorkruisen en toegang biedt tot plaatsen zoals de berg Cho Pan-cho, Aldea Blanca of het historische centrum van San Miguel de Abona, van zelfsprekend met het gehucht La Hoya waar we ons nu bevinden en dat doordrenkt is met de schilderachtige schoonheid van traditionele gehuchten in het in het zuiden van Tenerife.

12. Het Tamaide-pad volgen.

Oude, onleesbare infoborden worden systematisch vervangen door nieuwe met QR code. Het Fuente de Tamaide-pad is een grote erfgoedschat die de natuurlijke en culturele waarden van deze omgeving omvat. De geografische ligging, de verscheidenheid van de geologie en flora, de overblijfselen uit het verleden vertegenwoordigd door archeologische en etnografische overblijfselen en de aanwezigheid van water maken deze ruimte tot een ideale plek om langs het pad en door de geschiedenis ervan te wandelen.

13. Barranco de la Fuente Tamaide

14. Fuente de Tamaide

De Tamalde-fontein, die al vóór 1848 bestond, werd gebruikt voor menselijke consumptie, het wassen van kleding, het bewateren van gewassen en van levend vee. Het was een verplichte stop voor de herders van de Abona-regio. Dit pad maakt deel uit van de Camino Real del Sur. De Tamaille-fontein is een van de plaatsen met de meeste geschiedenis op deze route. Het is een bron die wordt gevoed vanaf de top, waar het water van de regen en wintersneeuw doorheen filtert. Alsof het een spons is, absorbeert de grond het en slaat het op om uit te stromen in bronnen zoals deze. Deze bron heeft twee originele tanks die werden gebruikt voor het wassen van kleding, waardoor deze plek een drukke plek werd waar wasvrouwen en waterdragers zich verzamelden. Herders hielden hun vee ook in enkele van de omliggende natuurlijke grotten, die werden gebruikt als geitenhokken.

15. Fuente de Tamaide verlaten langs het Tamaide pad

16. Pad naar San Miguel de Abona

17. La Hoya fue el primer caserio de Hoya de San Miguel de Abona

La Hoya was het eerste gehucht van San Miguel de Abona. Op deze plaats werd de stad San Miguel de Abona gesticht. De locatie is te danken aan het bestaan van natuurlijke hulpbronnen en strategische redenen.

18. Barranco

19. Te volgen pad

20. Kruispunt richting SL TF 231 naar San Miguel de Abona

21. Kruispunt richting SL TF 231 naar San Miguel de Abona

22. Mirador de la Palmera

Ligt aan de rand van de belangrijkste zuidelijke weg, tussen de stad San Miguel en Tamaide. Een uitkijkpunt dat een beeldhouwwerk onthult ter ere van de Canarische populaire cultuur en tradities. Dit is een weergave van El Salto del Pastor. Dit werk is een eerbetoon aan die tijd en de bewoners van het zuiden die door het meest ruige terrein trokken met behulp van een stok dat eindigde in een metalen onderdeel (regaton) om op de grond voor ondersteuning zorgde. In het gebied werd vooral gebruik gemaakt van de herderssprong. De locatie heeft een uitzicht op de regio, op een deel van de zuidkust, op verschillende stadscentra en evenals op het historische centrum en de Museu Casa del Capitan, dat om de hoek gelegen is

23. Casa de el Capitán / Historisch museum

Het Casa de El Capitán ligt in het deel van de stad dat bekend staat als El Calvario en heeft een geschiedenis die nauw verbonden is met de familie die het heeft gebouwd en die het tot het einde van de 19e eeuw als woning gebruikte, de familie Alfonso. Een van de nakomelingen van deze familie, Miguel Alfonso Martínez, geboren in 1780, genoot grote bekendheid in het dorp, onder meer omdat hij in zijn tijd de hoogste militair van de gemeente was, wat de reden is waarom na vijf generaties lang het huis nog steeds bekend staat als La Casa de El Capitán (het huis van de kapitein). Het huis werd gebouwd aan het begin van de 19e eeuw, een traditioneel Canarisch gebouw, typisch voor de rijkste klasse, met een begane grond met een binnenplaats, waar de kamers naartoe leiden, evenals een semi-kelder met een kelder, schuren en pakhuizen voor landbouwwerktuigen, die de grote activiteit van het gezin weerspiegelden. De materialen die bij de constructie zijn gebruikt, hebben een conservatief uiterlijk en zijn typisch voor de streek: metselwerkmuren, teakhout, platen en Arabische terracottategels. Na een brand in 1978 verwierf de gemeenteraad van San Miguel de Abona het in 1998 en besloot het te restaureren voor de opening als museum voor traditionele kunst in 2005, met kamers gericht op het traditionele aardewerk van San Miguel de Abona, de geschiedenis van de gemeente, de geschiedenis van het huis, een auditorium en tentoonstellingen, evenals de geschiedenis van de wijn, de geschiedenis van de kameel en de kameeldrijver, Canarisch handwerk...

24. Casa de el Capitán.

Lokaal waar traditionele aardewerk van San Miguel de Abona wordt vervaardigd. Hiertoe worden cursussen gegeven onder leiding van Nederlandstalige.

25. Casa de el Capitán

26. Ermita El Calvario, San Miguel Casco volgen via Calle de la Iglesia

Dit gebouw met rechthoekig grondplan en drieledig dak valt vooral op door de grootte van de gevel in verhouding met de rest. Aan de uiteinden zie je twee reeksen stenen afgebakend met fleurons en twee ruimtes, aan beide zijden van de hoofdbeuk, die afgebakend zijn met twee kleinere zuilen. Op de gevel zie je een fronton met glad timpaan, bekroond door een kruis. Men schat dat het eind 19de eeuw werd gebouwd, en het ligt tegenwoordig op de processieroute van de Heilige Week.

27. Calle de la Iglesia volgen naar Iglesia San Miguel

28. Iglesia San Miguel

Deze kerk is een voorbeeld van late Canarische barok. In de bouw werden autochtone materialen gebruikt en heeft men een eenvoudige structuur gevolgd van één enkele beuk waar zijkapellen op uitkomen. Hoewel het gebouw in 1796 werd opgericht, werden er tot 1874 verschillende wijzigingen aan uitgevoerd om aan de behoeften van de bevolking van San Miguel de Abona tegemoet te komen. Zij moesten voordien de lange weg tot in Vilaflor afleggen om de sacramenten toegediend te krijgen.

29. Fontein. Van hieruit Camino Real del Sur, naar Charco del Pino volgen.

Maar eerst een bevoorradingstop langs de Carretera General del Sur, volgend kruispunt naar links.

30. Bevoorrading. Stop halfweg de wandeling. Nadien de weg hervatten.

31. Kruispunt naar rechts, Camino la Montañita, vervolgens naar links, naar Camino Real

32. Informatiepunt, La Casa-Granero de Viña Vieja

Gelegen aan de voet van de Camino Real de San Miguel vinden we dit traditionele huis dat mogelijk dateert uit de 16e eeuw en toebehoorde aan de familie van Antonio Alfonso Gorrín. Het is een duidelijk voorbeeld van landelijke huisvesting, omdat het al die elementen samenbrengt die de traditionele Canarische architectuur definiëren. Het wordt omgeven door een stenen muur en is een huis met twee verdiepingen, waarvan het bovenste gedeelte werd gebruikt als kamers en toegankelijk is via een buitentrap. De indeling draait om een ​​patio, op de begane grond bevinden zich de keuken-eetkamer, de stal, de schuur en een natuurlijke grot als bijkeuken en magazijn. Het huis heeft ook andere karakteristieke elementen van de Canarische landelijke omgeving, zoals een dorsvloer, stal, een ruwe was steen, een oven voor het drogen van fruit en was één van de weinigen die een eigen waterbron hadden. Dit huis wordt momenteel op de Canarische Eilandendag (30 mei) gebruikt voor de recreatie van het leven in de regio, en geeft een getrouwe weergave van de gebruiken en dagelijkse taken tot voor kort in de gemeente San Miguel de Abona.

33. Era/dorsvloer

De dorsvloeren waren niet alleen plaatsen waar werkzaamheden met betrekking tot de landbouw werden uitgevoerd, het waren sociale ontmoetingsplaatsen waar ook dansevenementen en Canarische worstelwedstrijden plaatsvonden.

34. Kruispunt, afdalen naar Barranco de la Orchilla

35. Te volgen pad door Barranco de la Orchilla

36. Barranco de la Orchilla

36. Camino Real naar Charco del pino

37. Camino Real naar Charco del Pino

38. Kruispunt naar rechts naar Mirador de Montaña de la Chiñama

39. Iglesia San Luis Rey - Het plein dat getuige is van de geschiedenis van de regio

Dit plein biedt een sleutel tot het begrijpen van de historische ontwikkeling van de regio. Lang geleden gaven de aboriginals hun kinderen water bij poelen in het ravijn, en boeren, monniken en visverkopers liepen over het plein en volgden het ruiterpad van de Camino Real. Vanaf het einde van de 17e eeuw hebben de kapel en later de kerk door de eeuwen heen de wacht gehouden. Hoewel het een ingrijpende herinrichting heeft ondergaan, behoudt het plein nog steeds het originele beeld van San Luis Obispo, koning van Frankrijk, met de doornenkroon van Jezus Christus vast, die de heilige tijdens de kruistochten van het Heilige Land naar Parijs had laten brengen. De finishing touch van het erfgoed dat op dit plein wordt gekoesterd, is de zeer oude Dans van Arcos die nog steeds wordt opgevoerd tijdens de patroonheiligefestiviteiten elk jaar in augustus.

40. Mirador de la Montaña de Chiñama, nadien terug keren naar het kerkje, eindpunt van de wandeling

Het uitkijkpunt Chiñama ligt in het bovenste gedeelte van de gemeente Granadilla de Abona, op een heuvel vanwaar u kunt genieten van een prachtig uitzicht op het kustgebied in het zuiden van het eiland en de dorpen Granadilla en El Médano, evenals de Montaña Roja en een prachtig panoramisch uitzicht op Charco del Pino. Deze plek die het uitzicht op het zuiden van het eiland domineert, ligt in een volledig landelijke en agrarische omgeving, tussen muren, boerderijen waar jable wordt verbouwd en irrigatiekanalen. Maar de Chiñama-berg was ook een plaats van symbolische expressie voor het Guanche-volk, de oude bewoners van het eiland. Een ander aspect van de omgeving is de aanwezigheid van water in dit deel van het eiland, dat zeer gewaardeerd wordt door de lokale bevolking, zoals blijkt uit de naam van het dorp Charco del Pino, vlakbij Chiñama, dat zijn naam dankt aan een kleine plas in de vorm van een 'ere' (water begraven onder de zandbodem van een ravijn en dat kan worden verkregen door uitgraving). Op dezelfde manier maken de erosie van de ravijnen en de afzettingen van materialen in het kustgebied deel uit van het landschap dat te zien is vanuit het uitkijkpunt, dat ook dicht bij de kerk van San Luis de Francia ligt met zijn charmante plein, waar de oude Danza de Arcos-dans elk jaar in augustus wordt uitgevoerd.

41. Calle Chiñama

42. Einde wandeling met parkeer mogelijkheid