Miradoiro das tres rías, Portalén e alto da Cruz do Seixo. Concello da Lama

Percorrido seguindo este track: https://gl.wikiloc.com/rutas-sendeirismo/ruta-da-escuadra-porta-do-alen-e-cruz-do-seixo-serra-do-cando-22200726 aínda que con modificacións. Unha boa camiñada pola Serra do Cando.
Comeza no lugar do Peso (parroquia de Escuadra, concello da Lama) nun punto da estrada EP -0307 Logo de pasar una cancela gandeira (usa o peche-somier a carón do muro) transita por un camiño antigo, e despois por pista, en constante subida ata o Bico da Poza do Coto. En xeral, esta parte está bastante limpa e transitable sen problema. A parte superior, sensiblemente chaira, descorre por pistas dos eólicos ata as penedas do Portalén (Coto dos Chirimelos). Dende aquí a subida final ao alto da Cruz do Seixo, vai a valmonte (un anaco polos sendeiros da fancendo por entre toxos baixos).
Na volta, facendo bucle, deixamos o camiño de ida no Chan da Ferradura baixando igualmente a valmonte e logo por un camiño carreiro. É DESACONSELLABLE seguir esta alternativa. Na baixada, hai toxos altos e mestos. O camiño está atravesado de silvas. Facer este treito, dando paus na maleza, levou bastante tempo, ademais das picadelas e rabuñaduras.
A camiñada paga moito a pena polas fermosas e extensas vistas que ofrece. Conforme se vai subindo (en función do día, claro está) comeza a identificarse o cárcere da Lama, a ría de Vigo, o Coto da Aira, o Suído, o Faro de Melón /Avión e logo as rías de Pontevedra e Arousa. Dende o Outeiro do Bico gozamos dunha panorámica de 360º que abarca dende o Macizo Central ata o mar.
Vista privilexiada dende o Miradoiro das Tres Rías (desbaldimento de cartos innecesario e abandonado). Non será o único punto dende onde as vexamos, gañando en novas perspectivas.
Outro disparate e desbaldimento económico é unha "área de lecer" no Lombo do Castelán: un pechamento xa estrangallado e, sobre todo, un caseto de servizos hixiénicos!!! Haberá opinións pero dificilmente ninguén deixará de considerar isto unha ridiculez no medio do monte a quilómetros de calquera núcleo poboado. Loxicamente xa están fóra de uso e os sanitarios desaparecidos (alguén lle debeu buscar uso noutro sitio máis axeitado, suponse...) Quedan, iso si, unhas mesas e bancos de pedra que poden servir ás persoas camiñantes para comer a merenda. Tamén hai, e funciona, unha fonte de boa auga fría.
Nalgúns puntos hai postes de sinalización de rutas pero sen continuidade nin mantemento. Moi aconsellable (imprescindible, quizais) usar o GPS para guiarmos.
Non é unha ruta para persoas sen unha mediana forma física, nin para aquelas non afeitas a camiñar polo monte. O máis duro é o desnivel. Tampouco é axeitada para días de mal tempo, tanto por non poder gozar das vistas coma por ir descuberta e exposta aos elementos. Polo demais, como queda dito, unha boa ruta!