Mina Sta. Bárbara, curuchos Santa Cruz e Carneros. P. N. Cabo de Gata-Níjar. Almería

Camiñada moi fermosa e chea de elementos interesantes. Feita seguindo este track: https://gl.wikiloc.com/rutas-sendeirismo/mina-santa-barbara-cerros-santa-cruz-y-carneros-barranco-de-los-martinez-parque-natural-del-cabo-de-57577796
Comeza no lugarexo de Boca de los Frailes, onde hai lugar abondo onde estacionar. Axiña entramos no territorio do Parque Natural e imos atopando restos de casais en distinto estado de conservación (ou ruína). Nesta zona aínda perviven algunhas árbores de cultivo.
Progresivamente iremos entrando en zona de "rambla" con cavorcos escavados polas cheas das treboadas. Camiñando, precisamente, pola quenlla da auga gañaremos altura ata comezar a ver restos de extraccións mineiras. Tamén iremos vendo rochas e pedras soltas de formas e cores sorprendentes!.
Nun punto, chama a atención un cartaz Informando de que o terreo é privado. Como leva o logo de Michelín, fai pensar se será unha reutilización... pero parece que non, polo que máis tarde se verá.
Consonte a ruta remonta, divisamos unhas excelentes panorámicas. Elemento sobranceiro é unha cheminea da mina Sta. Bárbara. A seguir ascéndese ata o curuto do Cerro Santa Cruz para continuar por unha crista ata o do Cerro de los Carneros. As vistas dende estas alturas son magníficas; dominando toda a volta do Cabo de Gata, Campo de Níjar, Serra Alamilla...
A volta comeza baixando por un lombo afiado ata chegar ao Barranco de los Martímez. Este treito presenta vexetación dunha certa altura pero transitábel sen mor problema. Tamén a primeira parte do tránsito pola canle é algo irregular mais logo se fai máis ampla. Por esta parte volve haber restos de extracción mineira, visible polos montóns de rebo desbotado.
Xa perto da fin da ruta, topamos cun valado metálico cunha cancela pechando o paso. Novamente sinalética de Michelín e cartaces de prohibición de paso... A solución foi pasar polo espazo do eventual paso da auga do caborco. Tamén se podería camiñar ata un dos extremos do aramado (pode ter como 50 metros para cada lado, unha auténtica "porta ao campo")... Non queda claro cal é a situación pero poidera ser que esta empresa sexa efectivamente a propietaria dunha grande superficie e queira IMPEDIR O PASO. Queda anotado por se futuras persoas camiñantes queren seguir este percorrido, para que decidan correr o "risco".
Non é unha ruta sinalizada, polo que o uso do GPS faise necesario. Cómpre levar roupa e calzado axeitado para terreo irregular e pedregulloso. Totalmente aconsellable vestir pantalón con perneiras longas. Sobra avisar que hai que levar provisión auga....
Considero que esta camiñada non é acaída para persoas non afeitas a andar por montaña nin sen unha mediana forma física. Tampouco debería facerse en época de trebón pois decorre por leitos de carricovas que poderían levar cheas moi perigosas. Polo demais, unha ruta de agasallo para a vista e certamente recomendábel!!