[O Courel] Kilómetro Vertical con final de ruta na Seara

Iniciamos a ruta en Ferreirós de Abaixo ó lado do cartel indicativo de pedra. Desde o principio, a ruta vai xa en continuo ascenso. O primeiro tramo ata Ferreirós de Arriba transcurre en gran parte por tramos de bosque. Despois de máis de un mes chovendo a vexetación neste tramo é exuberante e o caudal de auga que baixa polo Rego da Veiga deixa estampas de extraordinaria beleza. En Ferreirós de Arriba facemos un pequeno desvío do sendeiro tradicional porque temos noticia de que o Rego do Penaboa baixa desbordado á saída do pobo e corta o camiño. Este pequeno tramo facémolo monte a través. É un pouco difícil o avance debido ó frondoso do bosque e á pendente. Enlazamos co sendeiro un pouco por riba do punto desbordado de auga. Aquí retrocedimos un pouquiño para comprobar o estado do camiño e chegamos á conclusión de que houbera sido máis rendible descalzarse e vadear o rego. Continuamos a marcha xa polo sendeiro e pronto desaparecen ás arbores para deixar paso a un terreo máis agreste donde a pendente increméntase considerablemente. Botando a vista atrás temos unha paisaxe espectacular do val salpicado por toda a gama cromática do outono.
Nesta parte do camiño todavía se aprecian os restos do incendio do ano pasado tanto en rochas como en restos vexetación alta queimados. O sendeiro está marcado por algún que outro hito e por pequenas marcas de pintura nalgunhas pedras. Superamos duas ou tres pequenas trepadas que non presentan complicación e completamos os primeiros dous km e medio da subida.
Aquí cambiou todo. Un día nublado pero calmado convertiuse en poucos minutos nun tremendo vendaval aderezado con choiva e néboa. Á forte pendente sumóuselle sobre todo un vento tolo que dificultou moito o avance. Por esta zona o sendeiro segue unha trocha perfectamente marcada na vexetación baixa.
Pouco despois do kilómetro 4 incorporámonos á cresta final do Kilómetro Vertical. Son aproximadamente 100 metros nos que hai que extremar as precaucións porque é un paso exposto e bastante aéreo. No noso caso tivemos ademais moito vento e chuvia, por non falar da néboa e por suposto un chan esvaradizo. Con esas condicións meteorolóxicas acordeime do cartel do inicio en Ferreirós de Abaixo donde sinala tamén..."ruta moi perigosa". Pouco a pouco, con calma e elevando as precaucións ó máximo cruzamos a cresta e chegamos a cima do Penaboa e ó seu miradoiro. Completado o Kilómetro Vertical cos seus 1000 metros de desnivel en pouco mais de 4 km. Non paramos moito; a néboa tapou as fantásticas vistas e seguía arreciando a choiva e o vento, así que unhos bocados para repor forzas, unhas fotos rápidas e continuamos a marcha.
Desde aquí o camiño todavía segue con un lixeiro ascenso ata aproximadamente a Campa de Murelos. Faise por unha pista forestal ancha sen ningunha complicación ata a Campa da Lucenza. Nesta parte do recorrido en principio mais anodina pola falta de vistas, a néboa regalounos estampas aderezadas de misterio e soidade para disfrutar en silencio.
Na Campa da Lucenza iniciamos o descenso propiamente dito en dirección á Lagoa da Lucenza e A Seara. O primeiro tramo ten unha forte pendente en baixada e en menos dun kilómetro lévanos ata a Lagoa da Lucenza. A paisaxe dende o alto coa lagoa chea de auga é sublime. Particularmente gústame moito mais que a vista ó pé dela.
Tras unha breve visita continuamos descendendo de novo con forte pendente ata chegar a unha pequena depresión aberta. Agora que xa tiñamos o vento e a choiva máis calmados, atopamos un pequeno obstáculo...a auga. Máis regos desbordados obrigáronnos a vadealos descalzos en duas zonas case consecutivas. A auga nalgún punto chegou a altura dos xeonllos e o frío cortante que levaba provocou varias escenas de humor; xa se sabe…a mal tempo boa cara!
Despois do vadeo e tras unha pequena costa enlazamos con outra pista forestal que tras o desvío hacia a Fervenza do Fondo da Petada (esta vez non a visitamos) foise convertendo pouco a pouco nun fermoso sendeiro. De novo a paisaxe transformouse en outono en estado puro despregando toda a gama de verdes, amarelos e ocres. Mención especial merece a paraxe da Ponte de Porto Mourelos. O Rego de Mourelos baixaba con un caudal impresionante e o entorno da ponte era digno dunha postal.
O sendeiro continua serpenteando entre zonas de bosque e desde aquí ata A Seara moi cheo de auga, obrigando a facer malabarismos en varios puntos. Neste tramo atopamos outro pequeno e simpático "obstáculo": dous cabalos plantados como esfinxes no medio e medio do camiño. Alí estivemos uns minutos mirándonos sin movernos ningún ata que Aurora despregou os seus encantos con eles e decidiron moverse e facilitarnos o paso.
Desde aquí pronto chegamos á Fervenza do Fócaro......impresionante! Nunca a viramos con semellante caudal de auga e regalounos outra bonita postal para enmarcar.
En menos de 500 metros chegamos ó final da ruta na Seara; un dos pobos máis bonitos do Courel. Sempre é un pracer camiñar polas suas rúas e admirar as casas tradicionais da zona. Ó lado do río Selmo, demos por rematada a ruta ainda que todavía continuamos kilómetro e medio máis pola carretera ata chegar ó noso campamento base na Casa das Tecedeiras en Vieiros. Aproveito aquí para enviarlles unha grandísima aperta a Saka, Paula e Xío; grandes amigos e protagonistas na longametraxe do Courel.
Disfrutamos moitísimo esta ruta. A dureza do Kilómetro Vertical aderezada polas condicións meteorolóxicas, a atmósfera misteriosa da zona alta envolta en néboa e a paisaxe de outono rodeada pola auga de regos e fervenzas no descenso ata á Seara foron unha experiencia fantástica. O Courel nunca defrauda!

IMPORTANTE: A dificultade califiqueina como difícil pola suma dos seguintes factores: tramo monte a través, pequenas trepadas, pendente do Kilómetro Vertical, paso da cresta con condicións meteorolóxicas adversas, vadeo de regos e sendeiros esvaradizos e cheos de auga. Cunhas condicións meteorolóxicas máis favorables, a dificultade creo que sería moderada.

(Distancia e desnivel + en Garmin GPSMAP 67: 12,79 km / 1185 m)