Ormaiztegi - Estrada - Erroizabal - Bisutsain - Kizkitza - Berotegi - Altamira - Ezkio - Aldaba - Mendibeltz - Ormaiztegi

Ormaiztegitik Ezkiora Kizkitzako kordaletik joan eta beheko mendietatik itzuliz egindako ibilbide zirkularra da hau.

Zailtasun berezirik ez dauka Aldaba eta Mendibeltz mendietara iritsi arte. Hauen inguruan aurkitu ditut bide eta aldapa zikinak, interes berezi bat izan ezean egiterik mereziko ez luketenak. Aurrerago zehaztuko dugu. Amaitzeko Ezkio - Alegia auzora atera naiz eta hortik, errepide bazterretik, Ormaiztegiraino itzuli naiz.

Ibilbidea Ormaiztegiko tren geltokian hasi eta bukatu dut. Tren geltokitik Ormaiztegiko San Andres elizaraino jaitsi naiz, Zumalakarregiren museo albotik pasata. Interesgarria garai baten inguruan zeuden minatan erabiltzen zen gurditxoa.

Eliza inguratu eta Ibaialde kaletik barrena, erreka gainetik eta autobidea azpitik igaroko dittugu. Tunela igaro orduko, ezkerretara jaisten den bidea hartuko dugu. Bidea berehala pista zabal batean bihurtuko da. Pista hori goraka jarraituz eta baserri bideetan aurrera eginez, Sosoagazabal baserriraino iritsiko gara.

Baserri ostean atakatxo batetik barrena belazera igaroko gara. Ni zuzen tontorrerantz igo naize arren, egokiena zelaitik barrena doan bidetik igotzea da, ze zuzen belazetik aterako gaituen langaraino eramango baitigu. Langa pasa eta pista zabaletik Estrada tontorreraino igoko gara. Mendiaren izena erakusteko marmol harrizko plaka bat dugu, Beasaingoak diren tontor guztietan aurkituko dugun bezala. QR-a duzu bertan mendiaren inguruko informazio gehiago irakurri nahi izan ezkero.

Bidean atzera beherantz egingo dugu Izarre baserriraino. Hau igaro eta berehala bidegurutze bat aurkituko dugu. Ni eskubitatik abiatu naiz zuzenean Aizpuru mendira igotzeko asmotan baina metro batzuk aurrerago bidea erabat laharrarekin itxi zait eta atzera bidegurutzera itzuli behar izan dut.

Bide zabaletik jarraituko dugu eta Izagirretxiki baserri eroriaren parera iritsitakoan, bidea utzi eta eskubitara gora doan bidea hartu. Ote dexente dagoen arren, ziztada batzuk gora-behera, ondo iristen da tontorrera.

Tontorretik zuzen Urteaga baserrira jaitsiko gara pittin bat basora sartu eta belazetik barrena. Urteaga XVI. mendeko baserria duzu. Baserri albotik doan gurdibidea jarraituko dugu ( GR-34 ko marra zuri-gorriak ) . Bideak metro batzuk aurrerago, bihurgune batean ezkerretara gora egiten du, Erroizabal mendiaren ezker maldarantz.

Mandubia - Kizkitza - Itsaso ibilbidea markatzen duen egur seinale baten parean, bidearen eskuinera goraka bidezidor bat ateratzen da, zuzen tontorrean dagoen poste geodesikora eramango gaituena. Parean dagoen belazean maparen tontorra markatzen zuenez, bertara joan naiz. Aurrera jarraitu dut baina txarrantxa hesiak belazea inguratzen zuenez, berriro langara itzuli behar izan dut.

Langa ondotik abiatzen den gurdibidea jarraitu eta Mendiguren baserri pareraino iritsiko gara. Tarte honetan Arriarango urtegia ikusiko dugu. Bidea jarraituz poliki-poliki Torreburu ingurura iritsiko gara. Tontor parera iritsitakoan bidea utzi eta metro gutxi batzuk eginez bertara joango gara. Torreburutik Bisutsain mendia gertu ikusiko dugu eta belaze batetik barrena oso erraz iritsiko gara. Handik Altzigarraga mendi lepora jaitsiko gara. Hemen bidegurutze bat dugu Mandubira edo Itsasora doazen bideekin. Guk horiek hartu beharrean, zuzen aurrera eta gora egingo dugu Kizkitzako Ama Birjinaren baselizaraino eramango gaituen bidetik.

Gailurrean baseliza dago eta honekin batera merendero zabal bat. Baselizatik itsasoa ikusten denez, honek Itsasargi bat dauka bere atzealdean, egunero pizten dena eta hainbat urtetan arrantzaleentzat erreferentzia izan izandu dena.

Bertako mahaietako batean mokadu bat jan ostean, aurrera egin dut beherantz doan bide zabal batetik. Hau ere beste mendi lepo batean amaitzen da eta bertatik Itsasora zein Mandubira doazen bideak ateratzen dira.

Jarraian ttonttor ttiki pare bat igo eta jaitsi ondoren, bidea Berotegi mendiaren tontor ondotik pasatzen da. Tontorra egin ondoren, bidea berreskuratu eta aldapa polit bat jaitsi ondoren, ezkerretara abiatzen den pista hartuko dugu. Nire kasuan basoko enborrak ateratzeko erabiltzen duten makina handi bat pasa berria zegoen eta bide osoa lokaztuta egonik, nahiko kostata iritsi naiz Altamira mendiaren ingururaino.

Bidea tontorretik pasatzen da eta oso erraz eta garbi iristen da bertara ( makinak bidea txikitu gabe ). Pista zabala jarraituz Ezkioko hilerriraino iritsiko gara, Santa Marina baseliza duena. Hilerria inguratu eta Motepunta mendira doan gurdibidea jarraituko dugu ia tontor pareraino iritsi arte. Han, landareak hartuta egon arren, itxuraz jendea ibiltzen da eta bidezidor batzuk markatuta daude.

Atzera hilerriraino bueltatu eta bertatik Ezkiora doan errepidean jaitsiko gara. Ezkio igaro eta Gurutzeondo baserriaren parean, txabola baten azpitik abiatzen den gurdibidea hartuko dugu.

Gurdibidea Aldaba mendiaren tontorretik oso gertu pasatzen denez, oso erraz egingo dugu joan etorria. Hemen ere ingurua landareak hartuta dago baina ibilgarria ere bada.

Ibilbidearen pare honetara iritsitakoan aurkitu dut lehenengo eragozpena. Aldaba menditik behera doan gurdibidea garbia da eta momentu batean utzi eta ezkerretara behera abiatzen de bidexka hartu dut. Bidea ez dago batere ondo. Landare dezente, hala moduz pasatzeko moduan, baina tramo batean enbor pilaketak zeuden, 8 bat gutxienik. Enbor hauek bide guztia hartzen zuten eta azala galduta zutenez, oso labainak zeuden. Oso ezatsegina eta luzea egin zait bide zati hau behetik doan porlanezko bidera atera bitartean. Nire ustez, bide hau egin beharrean, hobea litzateke gurdibidea zuzen jarraitu porlanezko bideraino jaitsi arte eta gero ezkerretara egitea. Luzeagoa distantziaz baina azkenean, seguru asko, ez denboraz eta askoz ere erosoago.

Porlanezko bidea jarraituz Kamiño eta Kamiñoberriraino igo naiz. Han bidea asfaltozkoa bihurtzen da. Ehun bat metro aurrerago Motea mendiaren tontor parera iritsiko gara. Igoera eta jaitsierak ez dute zailtasun berezirik. Errepidea jarraituz autobide azpitik doan tuneleraino jaitsiko gara.

Eta hemen ibilbideko bigarren eragozpena, eta handiena. Mendibeltz igotzeko kapritxo berezia izan ezean, ez jarraitu traka. Tunela pasa, ezkerretara hartu eta Atxusain baserri ondotik Ezkio-Alegira iritsi eta hortik aurrera berriro traka jarraitu.

Mendibeltz mendiak aldapa pikoak dauzka eta landare asko dauzkanez, oso erraza da edozein momentuan, ezustean, laharra, otea eta garo tartean kateatuta geratzea.

Igo nahi izan ezkero, tunel parera iritsitakoan, pasa gabe, ezkerretara hartu eta metro batzuk aurrerago AHT-ko sarrerara daraman bide asfaltatuan gora egin. Bidea gero pista bihurtuko da eta momentu batean, basotik ateratakoan, trakak erakusten duen tokitik ezkerretara gora egin dut. Tentsio altuko argindar posteak zuhaitzik gabe daukan eremutik gora egin dut. Garoa altu xamar dago baino laharra eta oterik apenas ez zegoenez nahiko ondo igo naiz. Momentu batean pinudira sartu naiz eta bertatik igo. Ia tontorrean nengoenean laharra eta otera agertzen hasi dira, beraz, sigi-sagaka aritu behar izan naiz igo ahal izateko. Tontorra garbia dago.

Beherantz ezkerretara bidea garbi xamarra ikusten zen eta nahiko ondo jaitsi naiz pinuditik barrena. Baina berriro garotegira iritsitakoan, hor non agertu diren laharra eta otea eta oraingoan bidea nahiko ondo itxiz. Handik eta hemendik lortu dut pasatzea eta, azkenean, azpitik doan gurdibidera iristea ere bai. Zein izango zen nire ezustea, beherago, baserri inguruan, bidearen langa igaro ondoren bidea baserriaren traktoreak gordetzeko estalpean sartzen zela ikustean. Beste erremediorik ez eta handik igaro naiz. Zorionez, txakurrik ez zegoen eta eragozpen handiegirik ez dut izan.

Baserritik behera Itsasotik Ezkio-Alegiara doan errepidera atera naiz.

Hortik Ormaiztegira 10 karrileko autopista zabal batean joatea bezalakoa izan da.