Pereña de la Ribera, langs de Rio Duero en Ermita Señora del Castillo

Prachtige wandeling door de natuur van het park Arribes del Duero vanuit het dorp Perena de la Ribera. Het is een zware en tamelijk moeilijke tocht en dit komt doordat het te volgen pad, vooral langs de berghelling die de rivier Duero volgt, bijna overwoekert is en we veel bramenstruiken moeten weghakken. Nu het herfst is en de struiken wat afsterven is het nog net te doen maar tijdens het groeiseizoen zal het pad niet te belopen zijn. Jammer dat de gemeente geen onderhoud op de paden pleegt.

Om op parkeerplaats bij het dorp Perena te komen rijden we een kleine 10 kilometer over een prachtige bergweg vanuit onze camping in Aldeadávila.
De camping waarop wij verblijven is een prima kleinschalige verblijfplaats met een schoon sanitairgebouw en goed heet water voor douche en afwas.

We wandelen door het kleurrijke dorp Perena langs de Iglesia de Santa Maria. In het dorp zijn veel artistieke wandschilderingen aangebracht naast de gezellige fontein en de waterbakken in de straatjes.

We verlaten het dorp in noordelijke richting en passeren het informatiebord met diverse wandelroutes in de omgeving. Op de berghelling zien we een kudden schapen rondlopen en even verderop houden we zelf even halt om Saartje wat eten te geven.

Op de kruising slaan we rechtsaf en lopen over een landweggetje eerst langs een voeder/drinkplaats voor wild gevogelte en komen dan op de kruising om linksaf af te dalen naar de rivier.
Op de satellietbeelden is dit nog een kaal prima te volgen pad maar deze begint al dicht te groeien met lage struikjes.

Naarmate we verder afdalen wordt het paadje smaller maar doordat er veel struikgewas is verdort kunnen we hem nog volgen.
Het uitzicht is in ieder geval prachtig en we blijven het pad volgen iets boven de rivier op de helling.
Vlak voor de rivier een bocht maakt zien we aan de overzijde op Portugees grondgebied een mooie picknick-plek maar voor ons onbereikbaar.
Wat nog meer opvalt is dat de terrassen waarop wij het pad volgen totaal niet meer gebruikt worden terwijl aan de overkant de Portugezen de boel keurig onderhouden en gewassen verbouwen in de vorm van olijfbomen en steeneiken.

In de bocht begint de klim omhoog. Hier staat een rond stenen hutje een zogenaamde casa de pastor, een schuilhutje voor de geitenhoeder.

Het pad blijft stijgen en we hakken ons soms een weg door de bramenstruiken maar het uitzicht vergoed alles.
Met een natte rug bereiken we de bergpas en vanaf hier wordt het een stuk makkelijker. Over een gemakkelijk graspad komen we op de kruising waar we linksaf heen en weer lopen naar de Ermita Senora del Castillo en het bijbehorende mirador.
Natuurlijk is de kapel gesloten maar door een raampje kunnen we toch een blik naar binnen werpen en zien we het fraaie altaar.

Ook het naastgelegen uitzichtpunt is de moeite waard en we zien het pad waarop we de helling zijn opgelopen onder ons liggen.

We lopen de betonweg weer af naar beneden en vervolgen deze richting het dorp. Langs de langwerpige waterbak wandelen we weer het dorp in en via andere smalle straatjes lopen we terug naar de auto.

Mocht deze wandeling je aanspreken en/of heb je hem gelopen dan kun je een berichtje achterlaten met een beoordeling.
Helemaal leuk vinden wij het als je onder onze foto klikt en onze volger wordt.

Veel wandelplezier.