Pola costa de Beluso (Bueu): de Lagos a cabo Udra por Beluso

Preparamos esta saída descoñecendo totalmente que existía un “sendeiro do litoral de Bueu” bastante ben sinalizado e a nosa ruta coincide con el nunha boa parte do percorrido. Para facer a ruta circular procuramos o xeito de cortar polo interior dende os arredores da praia de Lagos até o porto de Beluso. Nalgún mapa vimos a liña do tendido de alta tensión e mesmo restos do que foi un cortalumes, e apostamos por ese posíbel camiño para evitar asfalto continuado neste tramo interior.
Deixamos o coche na fermosa praia de Lagos e comezamos a camiñar na area da praia cara ao sur, polas rochas que dan a unha pequena cala moi próxima a Lagos e continuamos polas rochas até a punta Testada, onde temos que incorporarnos brevemente á estrada para cortar polo interior cara a Beluso (a uns 400 m da saída). Catrocentos metros pola estrada lévannos a unha curva á dereita cun desvío asfaltado á esquerda: entre a curva e o desvío temos a liña de alta tensión por onde ascendemos o monte. Chega un momento en que o que foi cortalumes é impracticábel, pero temos un camiño á nosa esquerda (e moi axiña á dereita) que nos leva novamente á liña eléctrica, que podemos seguir practicamente até saír á estrada no lugar da Roza, xa moi perto da igrexa de santa María de Beluso.
Deixamos a igrexa á nosa esquerda para continuar cara ao lugar do Cabalo e ao peirao de Beluso (por tras da igrexa hai un cemiterio que intentamos rodear, mais está totalmente pechado o posíbel paso, polo que é obrigado seguir polo asfalto).
Despois duns 4 km de ruta (dos cales algo máis de dous foron de asfalto) xa estamos na liña litoral, co porto de Beluso á nosa dereita e ante a praia de Roiba, que conserva a edificación do que foi fábrica de salgadura e paneis informativos sobre os procesos.
Temos marcas da senda do litoral de Bueu e seguímolas, afastándonos nun primeiro intre da costa, das puntas Arbosa e de Trimiño, para axiña tomar un camiño e, rodeando unha finca, asomármonos de novo ao mar nunha bonita cala. Comeza unha das partes máis impresionantes da nosa ruta. Podemos seguir o estreito camiño ou andar polas rochas (choveunos un chisco e sempre hai que ter ollo se non están totalmente secas). Avanzando, os ollos ábrense como pratos á vista da pequena praia de Sartaxéns, cunha tonalidade de verde nas augas totalmente excepcional. Paga a pena demorarse, tirar unhas cantas fotos quen guste diso, gozar da vista... e en menos de medio quilómetro xa estamos na punta Aguda que dá paso ao areal da Tuia (ou Tulla?). Atravesamos a praia, pasamos polas rochas de punta Cornide e asomámonos xa á praia da Mourisca, coa súa industria de salgadura no extremo oposto: está totalmente rehabilitada e, malia atopármola pechada, pódese apreciar o interior bastante ben dende a porta, nunha das fotos vese no chan a chanca (conxunto de pías ou depósitos de pedra) onde se mantiña o peixe até completar o proceso de curado.
Logo da Mourisca accedemos propiamente á península de Udra. Dirixímonos primeiramente á punta Cagadoiro, con boa panorámica cara a Ons e a ría de Pontevedra, e á pequena praia do Pedrón. O cerre dunha gran finca privada non nos permite continuar a carón do mar e non temos máis remedio que recuar un anaco do camiño e retomar a senda litoral sinalizada que xa nos conduce cara á Aula da Natureza, que conta cunha cantina que acostuma estar aberta.
A continuación o camiño, xa prohibido para vehículos, achégase á punta que conforma propiamente o cabo que dá nome a esta zona e logo podemos optar por seguir perto do mar ou ascender ao castro (vértice xeodésico a 86 m sobre o nivel do mar e cunha fermosa panorámica sobre boa parte da ría de Pontevedra, Ons e mesmo a Barbanza, cara ao norte; cara ao sur, a punta de Couso e a ría de Aldán).
Descendemos do castro e, atravesando unha zona de monte baixo e fermosos penedos, achegámonos até as rochas para gozar da rompente de punta Chenla (non está indicado o punto na ruta, pero é doado adiviñalo). Seguimos camiño para completar a península, que rematamos desviándonos só uns metros para apreciar dous chozos ou cortellas (construídos para abeiro de pastores e empregados dende o século XIX até mediados do XX) e pasando onda a praia do Ancoradoiro. Paneis informativos explican a orixe dos chozos e contan algunha curiosidade sobre os recursos empregados polos pastores, como a utilización de cornos como esqueiros para manter a isca acesa e lista para prender lume.
Seguimos as indicacións da senda litoral, malia ser posíbel ir máis próximos ao mar, para ficar abraiados coa viveza e o colorido do pequeno humidal de Escorregadoira, auténtico tesouro agachado neste recanto do Morrazo. Salgueiros, loureiros, diversidade de fentos e brións dan acubillo aos anfibios que se reproducen aquí e as augas do humidal dan de beber aos cabalos do monte e aos xabarís.
En medio quilómetro dende o humidal rematamos a ruta na praia de Lagos, no mesmo punto de partida.

Ligazóns: http://turismoengalicia.blogspot.com.es/2013/01/sendero-litoral-de-bueu.html/
e sobre a zona de cabo Udra: http://www.turmorrazo.com/esp/bueu.php?menu=8_5