Polos muíños de Couso (Gondomar). Matalagartos e rego da Rasa.

Ruta pola parroquia de Couso (Gondomar). Dispomos de bo aparcadoiro á beira da igrexa de san Cristovo e da casa veciñal, onde comeza a ruta, bastante ben sinalizada aínda que nalgún momento haxa que prestar bastante atención para non pasar de longo as marcas brancas e amarelas. Fixemos a ruta ao comezo da primavera, con moita auga a correr polo monte e co fermosísimo verde das nacentes follas destes vizosos bosques caducifolios bañadas por un sol máis que amable. O colorido realmente espectacular e a ruta unha estupenda sorpresa, ben paga a pena achegarse a estes recantos.
Descendemos un quilómetro por unha estradiña asfaltada e desviámonos á dereita por unha pista de terra que seguimos até uns cen metros antes dunha ponte nunha curva da pista. Se chegades á ponte, como me ocorreu a min, tedes que recuar uns metros... baixando pola pista vese un muíño á esquerda e aí mesmo nace unha pequena senda (hai marcas nunha pedra no chan). Baixamos uns metros e, logo do muíño do Porto, xa comeza o espectáculo da auga e do verde que foi cubrindo, traballosamente e devagar, as pedras e os troncos coa carriza, o chan co fento... poucas veces gocei tanto observando e parando a tirar foto tras foto.
Pasamos onda a primeira das moitas pontellas que permiten cruzar estes amplos regos (o rego Matalaghartos ou dos Peitieiros é este á beira do que andamos) e avanzamos por unha ruta que nos vai levar a recantos fermosos e inesperados... Aos 4 km do inicio pasamos a ponte dos Amados e un muíño que require que nos fixemos ben, que andemos paseniño, sen perder de vista o río pois uns metros despois deste muíño podemos acceder, cun chisco de precaución, subindo un pequeno pelouro, á parte de atrás do muíño na que se forma un recuncho realmente espectacular. E só uns metros máis adiante a ruta torce cara á esquerda... pero paga a pena asomarse seguindo un anaco más o río, saído da ruta marcada, para descubrir outro fermoso recanto con penas totalmente “pintadas” de verde e restos de árbores caídas sobre a auga do río Matalaghartos antes de deixalo de vez.
Continúa a ruta atravesando a aldea chamada Rasas, un anaco de monte cun pequeno bosque, até chegarmos á ponte de Couso (km 7) a partir da cal imos camiñar á beira do río do mesmo nome, tamén chamado rego da Rasa. En menos dun quilómetro estamos no primeiro dunha serie de sete muíños e tres pontellas en pouco máis de quilómetro e medio (muíños do Candal, muíño do Ferreiro, o único destes dedicado á produción de electricidade, de Couso, do Cabo, do Casal e das Rañadas), todo un espectáculo de arquitectura tradicional funcional que a natureza foi encargándose de integrar no medio, paseniño e sen descanso. Un medio asolagado polo verde omnipresente. Algún destes muíños seica data de mediados do século XVIII.
A partir de aquí, menos de dous quilómetros até o punto de partida. Primeiramente completamos a ascensión para atravesar a aldea da Fraga e xa por asfalto seguimos camiño, gozando antes de completar o percorrido de fermosas vistas que alcanzan as illas Cíes.
Os nomes dos muíños están tomados da versión desta ruta subida ao Wikiloc polo Concello de Gondomar (a “oficial”, sen algún desvío breve que eu propoño para gozar dalgún recanto fóra do camiño sinalizado).