|Pr-g 195 Ruta dos muiños do Río das Gándaras (Vilasantar - A Coruña)
near Mezonzo, Galicia (España)
Viewed 620 times, downloaded 19 times
Trail photos
Itinerary description
Una de las características de los concellos bañados por el río Tambre y sus afluentes es una exuberante vegetación y una abundante historia etnográfica. Vilasantar nos enseña la ruta de los molinos que en tiempos pretéritos fueron un motor económico.
La ruta de los molinos del Río das Gándaras tiene un recorrido aproximado de unos seis kilómetros que permite el disfrute para los amantes del senderismo y la naturaleza. Fácil, para pequeños y mayores. Podemos ver un gran número de molinos, muchos en estado ruinoso y otros algo conservados. Algunos rehabilitados.
LO MÁS CARACTERÍSTICO UN BATÁN: Un batán es una máquina destinada a transformar unos tejidos abiertos en otros más tupidos. Funcionaban por la fuerza de una corriente de agua que hace mover una rueda hidráulica, que activa los mazos que posteriormente golpeaban los tejidos hasta compactarlos.
El BATAN DE LA RUTA ETNÓGRAFICA DO RÍO DAS GÁNDARAS está restaurado y en funcionamiento, ubicado al lado de una fervenza preciosa de unos quince metros de altura. Un lugar hermoso, singular y único, rodeado de vegetación exuberante y típica. Junto al Batán hay un merendero. El BATÁN puede tener su origen en el siglo XII, al amparo del que fuera el Monasterio de Mezonzo.
También nos encontraremos con OS PASOS DA VELLA, que son las poldras o piedras grandes alineadas en el río para cruzar de un lado al otro.
Estamos una una zona donde la energía hidráulica tuvo una gran importancia para la economía de la zona. Y afortunadamente todavía se conserva la vegetación típica de las riberas como rebolos, sauces, alisos, avellanos y abedules.
Realizamos un desvío para visitar la Iglesia /Monasterio Santa María de Mezondo (aparece un indicador) y una HÓRREA singular en el lugar de Vilaboa.
Santa María de Mezonzo es monumento histórico artístico. Parece ser que su origen está en el siglo X, pero destaca fundamentalmente por el estilo románico del siglo XII
Lugares relevantes del recorrido (se puede realizar indistintamente en las dos direcciones): A Ponte da Gándara, Muíño do Xuezo, Muíño do Fachal, Muíño de Freire, Os Pasos da Vella, Muíño de Opa, Muíño de Vasques, A Ponte de Faxilde, Muíño da Mera, Muíño do Batán, Batán de Mezonzo, Fervenza do Batán, Muíño de Cernadas, río Tambre, A Ponte do Sapo.
========================================================================
Roteiro dos muíños do Concello de Vilasantar.
Unha das características dos concellos bañados polo río Tambre e os seus afluentes é unha exuberante vexetación e unha abundante historia etnográfica. Vilasantar ensínanos o roteiro dos muíños que en tempos pretéritos foron un motor económico.
O roteiro dos muíños do Río dás Gándaras ten un percorrido aproximado duns seis quilómetros que permite o #gozar para os amantes do sendeirismo e a natureza. Fácil, para pequenos e maiores. Podemos ver un gran número de muíños, moitos en estado ruinoso e outros algo conservados. Algúns rehabilitados.
O MÁIS CARACTERÍSTICO UN BATÁN: Un batán é unha máquina destinada a transformar uns tecidos abertos noutros máis tupidos. Funcionaban pola forza dunha corrente de auga que fai mover unha roda hidráulica, que activa os mazos que posteriormente golpeaban os tecidos ata compactalos.
O BATAN DO ROTEIRO ETNÓGRAFICA DO RÍO DÁS GÁNDARAS está restaurado e en funcionamento, situado á beira dunha fervenza preciosa duns quince metros de altura. Un lugar fermoso, singular e único, rodeado de vexetación exuberante e típica. Xunto ao Batán hai un merendero. O BATÁN pode ter a súa orixe no século XII, ao amparo do que fose o Mosteiro de Mezonzo.
Tamén nos atoparemos con VOS PASOS DÁ VELLA, que son as poldras ou pedras grandes aliñadas no río para cruzar dun lado ao outro.
Estamos unha unha zona onde a enerxía hidráulica tivo unha gran importancia para a economía da zona. E afortunadamente aínda se conserva a vexetación típica das ribeiras como rebolos, salgueiros, amieiros, avellanos e bidueiros.
Realizamos un desvío para visitar a Igrexa /Mosteiro Santa María de Mezondo (aparece un indicador) e unha HÓRREA singular no lugar de Vilaboa.
Santa María de Mezonzo é monumento histórico artístico. Parece ser que a súa orixe está no século X, pero destaca fundamentalmente polo estilo románico do século XII
Lugares relevantes do percorrido (pódese realizar indistintamente nas dúas direccións): A Ponte dá Gándara, Muíño do Xuezo, Muíño do Fachal, Muíño de Freire, Vos Pasos dá Vella, Muíño de Opa, Muíño de Vasques, A Ponte de Faxilde, Muíño dá Mera, Muíño do Batán, Batán de Mezonzo, Fervenza do Batán, Muíño de Cernadas, río Tambre, A Ponte do Sapo.
Waypoints
Batán
Central hidroeléctrica
RESOLUCIÓN de 13 de septiembre de 2004, de la Dirección General de Industria, Energía y Minas, por la que se autorizan las instalaciones electromecánicas y se aprueba el proyecto de ejecución de la ampliación del aprovechamiento hidroeléctrico de la central de San Pedro Mezonzo consistente en la nueva central de Tambre-Cabalar, promovida por la empresa Unión Fenosa Generación, S.A. en los ayuntamientos de Vilasantar y Boimorto, A Coruña.
Cruceiro singular
Cruceiro de tipo De Crucifixo con plataforma cuadrangular dun chanzo cun pedestal cúbico achafranado. O varal é cadrado achafranado levando acaroada unha mesa e sobre ela apegada o varal, a imaxe da Inmaculada. O capitel é cuadrangular moldurado. A súa cruz é circular, leñosa con nós. Polo anverso da cruz presenta a Cristo Crucificado con tres cravos e as mans pechadas. Inclina a cabeza cara á dereita cunha coroa de espiñas e un pergamiño coas siglas INRI. O pano de pureza vai anoado á esquerda. Polo reverso da cruz fica a Inmaculada sobre unhas nubes e cunha serpe sobre ós pés da virxe. O cruceiro é todo de pedra cun bo estado de conservación.
Fonge auga potable
Agua potable
Hidroeléctrica
RESOLUCIÓN de 13 de septiembre de 2004, de la Dirección General de Industria, Energía y Minas, por la que se autorizan las instalaciones electromecánicas y se aprueba el proyecto de ejecución de la ampliación del aprovechamiento hidroeléctrico de la central de San Pedro Mezonzo consistente en la nueva central de Tambre-Cabalar, promovida por la empresa Unión Fenosa Generación, S.A. en los ayuntamientos de Vilasantar y Boimorto, A Coruña.
Muiño O Batan
O Batán Muiño
El batán, una máquina textil de madera de roble, se encuentra a orillas del río Gándara, afluente del Tambre, y para llegar a él es necesario atravesar un frondoso bosque por el que años antes, la familia de José 'do Batán' transportaba a cuestas las mantas que salían de los telares artesanos para someterlas a su proceso de acabado. "La gente nos las traían en caballos o mulas y luego venían a recogerlas". elmundo.es
O Priorato
O Priorato é un lugar da parroquia de Mezonzo, no concello coruñés de Vilasantar, na comarca de Betanzos.
Vilaboa - HÓRREA DE VILABOA (Vilasantar)
O hórreo de Vilaboa é considerado unha das hórreas (variante de máis largura) de maiores dimensións de Galiza. Protexido estruturalmente polo PXOM, foi restaurado após o ano 2017. La hórrea es una variante del hórreo de mayores dimensiones
Vistas entrada mosteiro
No se sabe cuándo fue fundado exactamente el Monasterio de Santa María de Mezonzo, pero la referencia documental más antigua es del siglo X. En 955 pasó a depender del entonces Monasterio de San Salvador y Santiago de Sobrado (posteriormente, Santa María de Sobrado). Inicialmente, era un monasterio dúplice, con una comunidad masculina y otra femenina. Sin embargo, cuando el monasterio de Sobrado fue abandonado en el siglo XII, Santa María de Mezonzo continuó funcionando por su cuenta.No está claro cuándo entró a formar parte de la Orden del Císter, pero probablemente fue en el mismo siglo XII. En 1183 el rey Fernando II de León entregó el monasterio a la diócesis de Santiago de Compostela. El edificio fue reformado en el siglo XIII. Santa María de Mezonzo sufrió una profunda crisis en el siglo XV y pasó a depender del Monasterio de San Martín Pinario, convirtiéndose en un monasterio benedictino.El monasterio fue cerrado durante el Trienio Liberal (1820-1823) debido a la supresión de las órdenes monásticas por la Ley sobre monasterios y conventos de 25 de octubre de 1820. Fue suprimido definitivamente por los decretos de exclaustración de 1835. Fuente: Pares
You can add a comment or review this trail
Comments