Sendeiro de Pelamios. PR-G 194
near Junquera de Ambía, Galicia (España)
Viewed 1261 times, downloaded 57 times
Trail photos
Itinerary description
Un pelamio é unha pía onde se somerxen as peles en auga e cal para macerar e retirar a pel, é a edificación e o conxunto de tanques para curtir coiros ou peles. O topónimo pelamio aparece en zonas próximas a regueiros ou ríos cuxas condicións favorecían a actividade de curtido, de aquí o nome deste roteiro que pasa por algunha das antigas instalación que hai nas beiras do río Arnoia.
O percorrido comeza no centro de Xunqueira de Ambía, a carón do antigo mosteiro fundado no ano 955, que foi colexiata de Santa María e conta cunha igrexa románica do século XII que é Monumento Nacional desde 1931.
A altura da capela de San Pedro o camiño, entre carballos, baixa procurando o río Arnoia, para pasar polas ruínas de dous antigos pelamios e unha fonte termal. O Arnoia desde o seu nacedoiro en Vilar de Barrio e a súa desembocadura no Miño, logo de 84,5 quilómetros, é o máis longo da provincia de Ourense e na zona dos pelamios poderemos contemplar unha gran pontella de pedra, son os Pasados do Veiro.
Por unha corredoira subimos a aldea de San Xillao arrodeada de ciclópeos bolos graníticos e que ten unha ermida. Por congostras, baixo bosques de carballos, o sendeiro lévanos ata A Pousa, lugar de paso do camiño xacobeo da Vía da Prata e concapela de advocación a Virxe do Camiño.
Pasando por Vilanova e Vilariño do Río, o vieiro tira de de novo hacia o río Arnoia, que pasaremos pola Ponte das Poldras no Ecoespazo de O Rexo e aquí poderemos ver esculturas e pinturas do artista vasco Agustín Ibarrola.
Xa só nos queda o último treito para volver a Xunqueira de Ambía, que nunha pequeña parte vén cadrando co traxecto da ida.
O percorrido comeza no centro de Xunqueira de Ambía, a carón do antigo mosteiro fundado no ano 955, que foi colexiata de Santa María e conta cunha igrexa románica do século XII que é Monumento Nacional desde 1931.
A altura da capela de San Pedro o camiño, entre carballos, baixa procurando o río Arnoia, para pasar polas ruínas de dous antigos pelamios e unha fonte termal. O Arnoia desde o seu nacedoiro en Vilar de Barrio e a súa desembocadura no Miño, logo de 84,5 quilómetros, é o máis longo da provincia de Ourense e na zona dos pelamios poderemos contemplar unha gran pontella de pedra, son os Pasados do Veiro.
Por unha corredoira subimos a aldea de San Xillao arrodeada de ciclópeos bolos graníticos e que ten unha ermida. Por congostras, baixo bosques de carballos, o sendeiro lévanos ata A Pousa, lugar de paso do camiño xacobeo da Vía da Prata e concapela de advocación a Virxe do Camiño.
Pasando por Vilanova e Vilariño do Río, o vieiro tira de de novo hacia o río Arnoia, que pasaremos pola Ponte das Poldras no Ecoespazo de O Rexo e aquí poderemos ver esculturas e pinturas do artista vasco Agustín Ibarrola.
Xa só nos queda o último treito para volver a Xunqueira de Ambía, que nunha pequeña parte vén cadrando co traxecto da ida.
Waypoints
Provisioning
1,839 ft
A Pousa
Lugar do concello de Xunqueira de Ambía. Pasa por aquí o Camiño de Santiago.
Religious site
1,766 ft
Capela San Pedro
Ermida de San Pedro no centro urbano de Xunqueira de Ambía.
Religious site
1,843 ft
Capela Virxe do Camiño
Ermida no Camiño de Santiago ao seu paso por A Pousa.
Religious site
1,765 ft
Igrexa Santa Maria
Colexiata de Santa María con igrexa románica. Monumento Nacional desde o ano 1931.
River
1,476 ft
Rio Arnoia
Afluente do río Miño pola súa beira esquerda. Ten o seu nacedoiro en Vilar de Barrio.
Comments (2)
You can add a comment or review this trail
I have followed this trail verified View more
Information
Easy to follow
Scenery
Easy
Ruta bonita,facil de seguir ,solamente un pequeño problema por obras paralelo a via de tren,que se perdio las marcas,esperemos q las repongan
Una ruta preciosa y muy fácil de seguir y hacer.
Solo un pequeño lío con las marcas donde estan las obras del ave (se sigue parelelo un ratillo y luego se toma un estrecho camino que hay a la dch) por lo demás, fantástica y digna de hacer en primavera, volveremos sin duda.