Subida ao Pindo 04/09/2017 CDF

Situado entre as rías de Corcubión e Muros, coa súa particular morfoloxía infestada de bolos graníticos, o Monte Pindo inspirou desde sempre lendas míticas.
Tamén chamado o Olimpo Celta, atopamos nel variados restos arquelógicos e unha flora de alto valor ecolóxico, que inclúe o seu exclusivo carballo anano, e algunhas especies de acivros, piñeiros e loureiros. Iniciamos a nosa camiñada en Vadebois, pobo xunto ao río de mesmo nome que forma a lagoa de Carnota. Subiremos polo rego de Amil par ver os seus muíños rehabilitados, e tras un pequeno ascenso teremos a lagoa aos nosos pés, e ás nosas costas o Pindo, que nos espera majestuoso. Cruzaremos o rego máis arriba e iniciaremos a ascensión pola ruta dos Aguillóns, unha impoñente formación rochosa coroada por unhas particulares rocas de forma puntiaguda que dan orixe
ao seu nome, xa visibles desde a estrada de acceso.
Subiremos bordeando esa formación por un tramo escarpado e esixente, ata toparnos coa ruta de ascenso desde Pindo, pobo que dá nome ao monte.
Terminaremos a ascensión ata a emblemática cima na Moa, con ducias de "pías" onde se realizaban rituais celtas. A vista do mar aos nosos pés, coa ría de Corcubión fronte a nós, mereceu a pena! Baixamos ao merendero próximo onde pararemos a comer, e iniciaremos o descenso cara a Pindo, cruzando uns preciosos bosquecillos dos raros carballos ananos propios deste monte. Toda a ruta está salpicada de estrañas formacións rochosas con formas caprichosas que deixan voar a nosa imaxinación, terminando o día en Pindo.