Tenerife: El Médano - Montana Roja

Vandaag blijven we in het zuiden van Tenerife. We rijden naar het stadje El Médano (in het Spaans "De Zand duin"), nabij de luchthaven. Het is een plaats met meestal veel wind en bijgevolg graag bezocht door windsurfers en kite-surfers.

Achter het strand ligt La Montaña Roja ("De Rode Berg"). Het is de naam van een roodbruin-achtige 170m hoge uitgedoofde vulkaankegel en ook van het omliggende gebied met het zoutmeertje. Het is een beschermd natuurgebied: de Canarische eilanden liggen op de migratieroute van vele trekvogels die heen en terug tussen West-Europa en Midden-Afrika trekken. Dit zoutmeer is één van de rustplaatsen voor de trekvogels.

Parkeren doen we in een van de straatjes aan de rand van La Modena en we wandelen langs het strand in zuidelijke richting. Nabij La Modena liggen de gewone strandgasten, verderop krioelt het van al dan niet debutante kite-surfers en nog wat verder, waar het zandstrand overgaat in vulkanische rotspartijen, wandel je in alle rust!

We wandelen achter het zoutmeertje rond. Het zou een rustplaats zijn voor trekvogels van en naar Midden-Afrika, maar in oktober was het helemaal verlaten, op één enkele (te vroege of te late?) strandplevier na. We bereiken een goed gemarkeerd grindpad, waarop we rechtsaf gaan in de richting van de Montana Roja. Negeer de zijwegen. Navigatie is eenvoudig: gewoon in de richting van de roodachtige vulkaankegel het grindpad volgen en er staan daarenboven nog enkele echt overbodige wegwijzers.

Op de volgende wegkruising en -splitsing kan je desgewenst rechtsaf naar het (naakt)strand Playa de la Tejita of je kunt rechtdoor stappen en verder naar de top van de Montana Roja klimmen (170m hoog). Bij rustig weer zeker doen, maar vandaag waaide het volgens ons toch echt wat te hard om veilig over het niet al te stabiele pad van korrelig lavagrind heen en terug naar de top te trekken.

Dus besloten we om linksaf te gaan en te kijken hoe ver het pad naar het zuiden langs de kust loopt. Blijkbaar niet al te ver, want na goed 500m draait het pad aan een vrij mooie klippenkust over een rotspunt terug naar het noorden. We keren terug naar het noorden langs een wat vaag pad door een interessant gebied van zwarte en gele rotsachtige duinen. De top van de Roja hebben we dan wel niet gezien, maar dit stukje is minstens even bezienswaardig!

Het pad langs de rotsachtige kust voert ons uiteindelijk over de top van Bocinegro: een heuveltje van enkele tientallen meters, waarschijnlijk ook een afgesleten vulkaankegeltje. Langs het pad terug omlaag komen we ook nog langs een ietwat in verval geraakt gecamoufleerd bunkertje, een mitrailleursnest uit de tweede wereldoorlog waaruit, naar ik vermoed, allicht nooit een schot werd afgevuurd. Ons pad voert van hier verder omlaag langs het strand terug naar La Modena.

Gemakkelijke wandeling, gemaakt op 17 oktober 2017.