Tenerife: Montana Negra

Vandaag wandelen we rond de vulkaan die in mei 1706 het kustdorpje Garachico bijna volledig vernietigde. Deze zeer gevarieerde wandeling gaat door schilderachtige bossen en lavavelden.

We starten in het dorp La Montañeta, aan de oude kapel van San Francisco langs de verkeersweg TF373. Hier draagt de pastoor de mis op in een aan de achterzijde open kerkschip, terwijl de kerkgangers onder een afdak in open lucht zitten.

We laten de kapel links liggen en volgen een pad omhoog door een prachtig dennenbos. Het pad wordt even een smal spoor, hier en daar wat overwoekerd, maar we komen al gauw op bredere paden en bereiken "Las Arenas Negras", een camping en picknickplaats.

Achter het WC-gebouwtje klimmen we enkele meters omhoog naar de rand van een donkergrijs asveld, dat we oversteken naar het met stenen afgezoomde pad naar de zwarte kegel van de Montaña Negra. Even verder wandelen, bijna klauterend, door een ruw lavaveld: de lavastroom lijkt vrij vers en pas gestold en is inderdaad slechts enkele eeuwen oud. Verderop kreeg ik zelfs de indruk dat er een vage zwavelgeur in de lucht hing.

We volgen het pad rond de vulkaankegel. Naar de top klimmen mag niet, omdat het hier een ecologisch reservaat is. Verderop zien we in de verte ook de Teide, tenminste als er geen laaghangende wolken zijn of als ze even optrekken.

Achteraan de vulkaan sluiten we aan op de Pista Canal de Vergara en volgen de bordjes terug naar de Arenas Negras langs het lokale wandelpad Sendero PR-TF43, die op onze heenweg aansluit. Na enkele honderden meters verlaten we dit pad en zoeken onze weg langs de vele paadjes door het bos terug naar de kapel Ermita San Francisco.

Wandeling op 19 oktober 2017. Geen Horeca langs het parcours. Met een buggy of rolwagen kan je zeker mooi wandelen over de brede, gemarkeerde boswegen tussen de kapel en Arenas Negras, maar over het overwoekerde pad in het begin van deze track en door het lavaveld zal niet lukken.