Jentilbaratza-Aizkoate

Ibilbide zirkularra: Ataun San Martin-Arrateta-Jentilbaratza-Aizkoate-Aiztondo baserria-Ataun.

Lerro hauetako proposamena hau da: Ataungo Arratetako harrobitik Jentilbaratzara igo aurrena eta segidan Aizkoate mendi leporaino iritsi, ia gandorra osoa zaharkatuz. Txangoa borobiltzeko Aizkoateko tontorra gainditzen da ere. Buelta ez da ohikoa eta laburra izan arren desnibel haundiko aldapak gainditu behar dira.

Zailtasun berezirik ez daude bainan ibilbide hontan bezela, gandorratik joan nahi izan ezkero bertigo eza behar da zenbait puntuetan eta aldapa haundiko harkaitz lekuetan ibiltzen ohitura pixka bat ere bai. Eskuak erabili behar dira puntu askotan. Gandorra zeharkatzeko beste aukera errazagoa badago, hertzaren mendebaletik zuhaitz artean, aldapa haundia ezkerretik bainan amildegietatik aldentzen da arrisku haundiena sahiestuz.

Aizkoateko igoeran ere kobazuloa iritsi arte bide nabarmenik ez dago. Bidearen pausoak aurreikusi eta eskuak erabili behar dira. Harkaitzei, zuhaitzei edo belarrari helduz igo behar da.

Bi mendi tontor hauek Ataungo Domoa ixten dute mendebaletik. Domoaren beste tontorrak bezela garaiera xumea dute gailur hauek bainan harkaitz horma ikusgarriez osaturik daude. Ikuspuntu ezberdinak eta bereziak eskeiniz, gandorratik panoramika bikainak ikusten dira edozein norabidera begiratuta. Jentilbaratzako hegoaldeko hertzaren hormetatik aspaldian irekitako eskaladako biak daude ere bai.

Historia haundiko mendia da. Bere tontorrean erdi aroko gotor leku batearen hondakinak daude eta bi kobazulo (1390 urte arte erabili zen). Jentileen mitolojiarekin ere lotzen da mendi erakargarri hau.

Jentilbaratza eta Aikoate Aralar Parke Naturalaren ekialdean kokatzen dira. Ataungo Domoaren partea direlarik oso egitura geolojiko interesgarriak eskeintzen dute. Itxas animalien fosil txiki asko ikusten dira azaleko harkaitzetan. Hegazti rupikoleentzat (harkaitz zaleak) garrantzizko habitata da; sai arreak eta bestelako espezie berezi hauek ikusteko aukera izaten da ere bai.